"Benim suçum." Söylemek istediği tek şey buydu. Haykırmak istiyordu. Ama tek bir kelime bile telaffuz edemedi..
Sayfa 313 - Sonsuz KitapKitabı okudu
"Ya özgürlük ve yeni bir hayat..."
"... ya da ölüm.."
Sayfa 305 - Sonsuz KitapKitabı okudu
"Bazen en iyi vatandaşlar bile küçük hatalar, hafiflikler yapabilirler.."
Sayfa 300 - Sonsuz KitapKitabı okudu
Ölüme teslim olmuştu ya da daha doğrusu kendini ölmeye hazırlamıştı. Hayır, hayatında hiçbir hesap yoktu, hiçbir vicdani muhasebesi yoktu. Dua etmeyecekti. Ölümüne hep bir ironiyle yaklaşmıştı, kendini kurban hissetmeye başladığı andan itibaren ölüm ondan uzaklaşmıştı. Şimdiyse kendini artık bir kurban gibi hissetmediği anda onu almaya gelmişti. Rahat olduğunu söylemek biraz abartılı olurdu ama kısa bir süre öncesine ka dar duyduğu korku yok olmuştu. Sanki titremez ve bu teste cesurca göğüs gererse acı çekmeyecekmiş gibi çocukça bir inanç içindeydi..
Sayfa 296 - Sonsuz KitapKitabı okudu
Birden fazla kişilik... aynı ağacın farklı dalları... Kimisi zehirli, acı meyveler veriyor, kimisi de tatlı ya da tatsız meyveler. Ama hepsi aynı bitkiye aitti..
Sayfa 270 - Sonsuz KitapKitabı okudu
"Dökülen süte ağlamaya devam mı edeceksin? Öyle oldu ve artık bunu değiştirmek için bir şey yapamayız.."
Sayfa 212 - Sonsuz KitapKitabı okudu
"Haklısınız... insan olduğundan kaçamaz.."
Sayfa 198 - Sonsuz KitapKitabı okudu
Kaçmak istemiyorum. Artık kendimi bir kurban gibi hissetmek istemiyorum. Kimsem o olmak istiyorum..
Sayfa 197 - Sonsuz KitapKitabı okudu
"Tüm o geçen yıllar boyunca kendimi bir kurban gibi hissetmeye devam ettim. Bana ait olmayan bir hayata sığındım. Ama kâbuslar peşimi bırakmadı.."
Sayfa 197 - Sonsuz KitapKitabı okudu
Bir yardıma, desteğe ihtiyacı vardı... ya da daha doğrusu varlığıyla onun pes edip kaçmasına ve geri dönmesine engel olacak bir gardiyana... Zayıflıklarını gösteremeyeceği bir insana..
Sayfa 196 - Sonsuz KitapKitabı okudu
"İnsan değişebilir. Ve ben değiştim.."
Sayfa 187 - Sonsuz KitapKitabı okudu
Kaçmak imkânsızdır, diye düşündü Claps acı bir şekilde. O anılar insanı hep izler ve sadece görünüşte olan bir kaçışın içine hapseder. Belki de çok kişilik bunu gerçekten başarabilmenin tek yoluydu..
Sayfa 181 - Sonsuz KitapKitabı okudu
"Biz 'normaller' bile acı verici anılarımızı uzak tutup onlardan kaçmaya çalışmaz mıyız?"
Sayfa 180 - Sonsuz KitapKitabı okudu
Asla kaçamayacağını anladı. Bunu başaramayacaktı. Tüm o iğrenç hikâyeler, korkular, ölüler, kurbanlar... Tüm o kâbuslar. Onun hayatı buydu, bundan başka bir hayatı yoktu. Pes edemezdi. Kaçamazdı..
Sayfa 179 - Sonsuz KitapKitabı okudu
"İçinde ona acı çektirmiş olan ve hâlâ da çektiren bir şey var.."
Sayfa 175 - Sonsuz KitapKitabı okudu