Mario Mazzanti

İtalya’da Senegal’li bir ailenin kızı olan Ami, okula gitmek için yola çıkar fakat bir daha geri dönemez. Aylar sonra soruşturma genişler ve küçük Ami’nin cesedi bulunur. Her şey bundan sonra başlar. Son 3 yılda kaçırılan birçok siyahi küçük kız çocuğu vardır ve bunlardan sadece bazılarının cesetleri bulunur. Tüm bu cesetlerin ortak yanı da hemen hemen aynı yaşta olmaları, siyahi olmaları ve katilin “imzasını” taşımalarıdır. Ekibimiz maalesef pedofili bir katille karşı karşıyadır!
Yazarın okuduğum ilk kitabıydı ve tek kelimeyle BAYILDIM! Özellikle katilin ağzından yazdığı kısımlar öyle etkileyiciydi ki içimden yüzlerce kez “vay bee” dedim. Her polisiye sevenin mutlaka okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Okuyun okutun :)

Check check check... checkmate!

Suçluluların davranışlarıyla ilgilenen suç psikiyatrist uzmanı Dr. Claps, bir seri katilin izini sürmektedir. Bu defa Dr. Claps'ı zor durumda düşürecek bu seri katil akıllı, temkinli ve acımasız biridir. Kurbanları hep kadınlar olmuştur, kadınların şah damarını kesip, 'vajinalarına' zarf açacağı yerleştiren bir psikopattır. Claps, her defasında katile ulaştığını düşünerek bir adım atar ama her defasında yanılır çünkü katilimiz polisten iki adım öndedir. Seri katilin bir fantezisi daha vardır ki o da polislerle satranç oynar gibi hamleler yapmaktır. Claps bu işin üstüne gider ve bir şeyler bulur. '3' lü kombinasyon' seri katilin onlara mesaj olarak gönderdiği bir şey. Greta bir haber sunucusudur ve üçlü kombinasyonun kraliçesidir. Dr. Claps 3'lü kombinasyonun kraliçeyi öldürmek ile son bulacağını öğrenir. Ve soluğu Greta'nın evinde alır...

Kitabın ismi son derece dikkat çekici çünkü ismini duymanız bile kitabı alma isteğini tetikliyor. Hele ki satranç ile ilgisi olanlar... sayfa sayısına gelince aslında fazla olması her zaman yararlıdır, sizi sıkabilir evet, ama ayrıntı açısından önemlidir. Kahramanların en ufak ayrıntısına, katilin hayat hikayesini ve psikolojik durumunun belirgin özelliklerini anlatır. Polisiye romanlarının sayfa sayısının çokluğu sizi sıkmasın, korkutmasın, çünkü her bölüm sonunda sizi meraklandırır ve kısa bir anlığına düşündürür. Acaba gözden kaçırdığım bir durum oldu mu? Hımm, sanırım elimde iki şüpheli var. Hımm, neyse bu bölümü okuduktan sonra daha net karar verebilirim... İşte bu düşünceeler yazarın sizi oyuna dahil etmek için düşünülmüş hamleler.

Kitap içinde şaşırtılacak pek bir şey yoktu. Çünkü daha önce polisiye romanları okumuş biri olarak sonu pek şaşırtmadı. Aslında yazarı tebrik etmek gerekir, çünkü bu kitap gerçek! Evet, yanlış duymadınız gerçek bir hikaye. Günümüz Brezilya, Kolombiya gibi ülkelerde reyting uğruna, aptal, salak, uyuşmuş insanların merak duygusundan yararlanarak bunlar yapılmakta. Bir cinayet işlenir ki yazar mafyadan yardım alındığını belirtmiş bu aynen günümüzde de yapılıyor, sonra bu cinayetin ayrıntılarını polisten daha fazla biliyorsunuz, kanalınızda yayınlıyor, tartışıyorsunuz sonra katili bulmaya çalışıyorsunuz. Bingo! Reytingler tavan yaptı bingo! Eh, yazar ne demişti, Televizyon halkın afyonudur...

Kitap içerisinde dikkat ettiğim birkaç tespiti yazmak istiyorum; çünkü ilgi alanım olan bir şeyi kaçırmak istemem. Size bir katilin neden bu derece ' acımasız' olarak nitelendirildiğini, aslında bunun nedeninin geçmişte yaşananlar olduğunu daha iyi idrak etmeniz için yazıyorum. Yazar tarafsız tespitinin hakkını vermiş diyebilirim. Onlar cani değil!

''Genç ve yalnız kadınları hedef alan seri katiller karşı cinse karşı baskın bir yetersizlik duygusu içindedirler, genellikle sosyal açıdan oldukça düşük bir seviyededirler ve buna dışlanma da eklenebilir; eğer bir işleri varsa yüksek sorumluluk gereken bir statüde değildirler ya da emeklerinin karşılığını alamamaktadırlar... (48)

Seri katiller kadınlara tecavüz etmezler, onları bunu yapamayacak kadar çok seveler, ama nefret duyguları türlü işkencenin önüne geçemez ve nitekim bunu uygulamaya koyulurlar, buna mecburlar. Her şey geçmişte, çocuklukta saklı!

2-''Seri katiller serseri kurşunu gibidir, günlük sıkıntıları hiçbir şiddet eğilimi içinde bulunmadan uygun bir şekilde davranarak yok etmeye çalışan milyonlarca insan varken istediğini ya da kendisinden esirgeni diğerlerinden almak için şiddet uygulayan biri hep vardır.'' (149)

3 tip seri katil vardır; sıradan, zeki ve dâhi.

Keyifli okumalar.

Muhteşem bir kurgu... Suçluyu bulmak için sizi zorlayacak olan bu eserin temposu hiç düşmeyerek, sizi son sayfayasına kadar esir alacak...
Gazetecilerin haber için neler yapabileceğini, hırsları uğruna masumların ölümlerini umursamamalarına şaşırarak tanıklık edeceksiniz...Nefes almadan okuyacağınız bir eser...

Mario Mazzanti den okudugum ikinci kitap ve bu da Şah Mat kadar iyi bir kurguya sahip. Korku gerilim doruklarda katili bulmak hiçte kolay olmuyor. Polisiye yazarlarda bu adam pek bilinmese de bena göre en iyisi.

Okuduğum üçüncü kitabı yazarın. Anlatım tarzı, dili, betimlemelerini hep birine benzetirdim ama tam çıkaramazdım. Bu kitapla emin oldum; Yazar bana Stefan Zweig ve Grange karışımı bir dil kullanıyormuş gibi geldi. Gelelim kitabın konusuna; olay örgüsü çok iyi oturtulmuş, gelişme bölümü çok iyi her bölümde merak artacak şekilde yazılmış kitap evet. Ama 3 şüpheli üzerinden dörtyüz küsür sayfa kitap yazmak da bir yetenek yani. Bazen tabii ki insanı sıktı. Kim artık bu ortaya çıksın diye. Ama katili tahmin etmeye çalışsanız zaten üçte bir şansınız var. Çoğu zaman Trevis çift kişilikli bir manyak mı çıkacak acaba diye düşünmedim değil. Sözün özü dumur etmeyen, okuması keyifli, sonu şaşırtmayan -çünkü şüphelilerin ilk sayfadan belli kim çıkarsa çıksın şaşırmayacağız- sürükleyici bir kitap. Güzeldi ama efsane değildi.

Mario Mazzanti'yle Türkçeye çevrilen ilk kitabı Şah Mat ile tanışmıştım. Şah Mat beni fazlasıyla etkilemişti. "Öldürmek İçin Mükemmel Bir Gün" romanıyla da yazar, Şah Mat'ın ustaca yazılmış tek kitabı olmayacağını ispatlamış. Polisiye-gerilim severlerin kitabı ellerinden bırakamayacaklarına eminim. Hiç düşmeyen temposu, şaşırtıcı sonu, güzel kurgusuyla kitabın beni çok etkilediğini söyleyebilirim. Mazzanti'nin kitaplarını henüz okumadıysanız, Şah Mat'tan başlayarak okumanızı ve İtalyan yazarın gerilim yaratma sanatına kendinizi bırakmanızı tavsiye ederim.

Okula giderken ani zamanla kaybolan bir kız çocuğu ile serüven başlıyor.Bu olayın yanında daha ilginç şeyler ortaya çıkıyor...

Olayların akışı heyecana anlam katıyor.Sürükleyici anlatım ile insanı adeta olay içerisine sürüklüyor diyebilirim.Polisiye türü sevenler bu kitabı seveceğine eminim.

✔"Sabır bir ağaç gibidir,kökleri acı ama meyveleri çok tatlıdır."

Sağlıcakla,kitapla kalın...

Korku filmi izler gibi okudum. Kitap çok akıcı bırakamıyorsunuz. Her ne kadar korksamda merakımdan bitirdim. Kurgu olsada her zaman daha ihtiyatlı davranmak gerekiyor.