portekiz'in bir köyünde, güzeller güzeli karısı olan bir havai fişekçi, yani fogueteiro varmış, kadın onun tesellisi, sevinç kaynağı, gururuymuş. deli gibi âşıkmış kadına, ama daha çok da ondan gurur duyarmış. onunla dolaşır ve "bu kadını görüyor musunuz? hoşunuza gidiyor mu? nasılmış? o benim, yalnızca benim, sizler de çatlayın.", diyerek öteki ölümlüleri kıskandırmaktan hoşlanırmış. karısının güzelliğinin görkemini abartmaktan başka şey yapmaz, en güzel ürünlerinin esin kaynağı, havai fişeklerinin ilham perisi olduğunu ileri sürermiş. ve bir gün, yine her zamanki gibi kendisine esin vermek üzere güzel karısı yanında, bu fişekleri hazırlarken barut ateş almış ve patlamış, bayılmış olan adamı ve karısını derin yanıklar içinde zor kurtarabilmişler. kadının yüzünün ve göğsünün büyük bir kısmı yanmış, öyle ki, tanınmaz duruma gelmiş, şükürler olsun, havai fişekçi kör olmak ve karısının çirkinliğini görememek mutluluğunu yakalamış. bundan sonra da yine karısının güzelliğinden gurur duymayı sürdürmüş, artık kendisine rehberlik yapan karısı yanı başında, aynı havalarda ve eskisine göre daha da kibirli yürürlerken, herkese karşı övüyormuş, "güzeller güzeli karımı gördünüz mü?" olayı bilen herkes havai fişekçiye acıyor ve karısının güzelliğini göklere çıkarıyorlarmış. —