Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Ekonomi-Emek-İş Dünyası İnsan ve Toplum
Serinin ikinci kitabını da bir solukta okuyup bitirdim. Okurken Türkiye'nin büyük şirketlerinin serüvenlerine de bakış attım. McDonalds, Arbys, Little Ceasers, Totoya, Dedeman Holding gibi büyük şirketlerin Türkiye'de ilk adımlarını atarken ki süreçlerini paylaşıyor Oktay Bora Yağız.
80 yaşına merdiven dayamış, sektörün öncüsü ve duayeninden "bir şirket nasıl yönetilmez" ilk önce bunu öğreniyorsunuz. Sonrasında ise bir şirketi yönetmek için gereken tüm özveriyi ve stratejileri örnekleriyle okuyorsunuz. Finans alanında yöneticilik yapan birisi olarak çok konuda ilham aldım. Bir şirketi sadece verimlilik, kârlılık, üretkenlik bakış açısıyla değil insan kaynaklarına, insan ruhuna ve zekasına yapılan yatırımla da nasıl kalkındırılabileceğinin örneklerini sunuyor yazar.
Ve tabii ki başarının tek başına olmadığını neredeyse 60 yıla dayanan hem arkadaş, hem eş, hem de iş ortağı olan Esin hanımın payını unutmamak lazım. Her anlamıyla özendiğim ve dersler çıkardığım bir hayat hikayesi...
Pandemiden bu yana Türkiye'de borsaya olan ilgi oldukça arttı. Bununla beraber borsa endeksi de yükselmeye devam ediyor. 6 milyondan fazla yatırımcı sayısına ulaştık. Ki bu dönemde yabancı yatırımcının hiç olmadığı bilgisi de çarpıcıdır. Türkiye'deki ekonomi yönetimi iktisat kitaplarında yazanlardan uzaklaşmaya başladıkça; yani irrasyonel bir hâl almaya başladıkça insanlar birikimlerini korumak için yeni yöntemler aramaya başladı.
Artışı önlenemeyen kur ve bu uğurda milyarca dolarımızı çöpe attığımız bir dönemde; bir de yetmezmiş gibi karabasan gibi üstümüze çöken enflasyon yüzünden insanlar çareyi borsada aramaya başladı. Evde, işte, sokakta, yolculuk esnasında, durakta otobüs beklerken bile tüyolar havada uçuşuyor. Tabii hal böyle olunca küçük balıklar büyük balıklar tarafında kolayca yutuluyor. Gelinen noktada temel ve teknik analizin anlamı sorgulanmaya başladı. Birçok hissenin fiyat hareketlerini anlam verilemiyor. Türkiye'deki insanların finansal okur yazar olarak da çok iyi durumda olmadığını varsayarsak; yatırım hayatına yeni girenler için temel bilgilerin önemi bir kez daha ortaya çıkıyor.
Ali Perşembe, 40 yıldan fazla deneyimi ve keyifli üslubuyla borsaya yeni başlayanlar için güzel bir okuma deneyimi sunuyor.
Çalıştığımız şirketlerin aynı zamanda bir paydaşı olarak ve ilerleyen yıllarla beraber artan tecrübe doğrultusunda; şirket yönetimi, operasyonel süreçlerin işleyişi, şirketin finansal durumu, kurumsal ilkeler, çalışan aidiyeti, şirketin misyonu ve vizyonu hakkında söz sahibi olabilmeli ya da en azından düşüncelerimizi ifade edebilmeliyiz. Maalesef çevremde en çok gözlemlediğim çalışanların büyük bir çoğunluğunun çalıştığı şirkete yabancılaştığını hatta kendi yaptığı işe bile yabancılaşan insanların olduğunu görmek oldu.
Oktay Bora Yağız, Türkiye'de yönetim danışmanlığı işini ilk başlatanlardan. ODTÜ mezuniyeti sonrası DPT'de başlayan kariyeri, özel sektörde zarar eden şirketini kâr edebilir duruma getirmesi ve şirketi daha iyi nasıl yönetilebilir diye vermiş olduğu mücadeleyle farklı bir yöne evriliyor. Yönetim yapmaktan yönetim satmaya geçiyor. 80 yaşında merdiven dayamış bu yönetim gurusunun anılarını okuyunca öğrenebileceğimiz çok şey olduğunu görüyoruz. Benzer sorunlar, benzer yaklaşımlar... Fakat her şeye rağmen iş hayatının güzelliği de bir şeyleri değiştirebilme ümidiyle mücadele etme duygusu. O duyguyu kaybetmemek dileğiyle...
Finansal kriz döneminin FED başkanının o döneme dair fikirlerini öğrenmek çok değerli. Özellikle merkez bankalarının ve daha da önemlisi Federal Reserve kurumunun (çünkü çoğunlukla öncü merkez bankası ve uluslarası krizlerde diğer ülkeleri de swap mekanizmaları gibi mekanizmalarla destekleyen uluslararası son kredi mercii konumundadır) nasıl işlediğine içeriden bir bakış atmak oldukça önemlidir. Eleştirebilecek nokta ise bu bakış oldukça yanlıdır. Kendisine yapılan eleştirileri kitapta sıkça savunur. Fakat kitabı okursanız sıkça onların da bu bakışını anlıyorum gibi yumuşatıcı ifadelerde bulunduğunu göreceksiniz. Hemen bu ifadelerden sonra da savunmaya geçecek ve manipülasyona başlayacak. Bunu da hatalı laflar ederek değil doğru ama derinden bakılırsa tam olarak alakalı olmayan laflarla yapacak. Bana kalırsa bu yöntemle açıkca haksız olacağı konuyu bile çarpıtabiliyor. Örneğin FED faizleri düşük tuttuğu için yapılan "zenginleri daha çok zengin ediyorsunuz" eleştirilerine karşı bile düşük faizin istihdam yaratılmasına katkıda bulunarak orta sınıfa da yaradığına yönelik beylik bir savla karşı çıkıyor. Oysa kapitalizmin özellikle 80'lerden beri zengini daha çok zengin ettiğini hepimiz biliyoruz. Oxfam raporu %1'lik kesimin kalan %99'luk kesimin servetinin neredeyse iki katına sahip olduğunu ortaya koyuyor. Düşük faiz ortamını bırakalım kapitalist sistemin genelinin zenginleri daha zengin ettiği açık bir durum. Oysa Bernanke beylik savlarla manipülatif bir savunma yaparak taraflı olduğunu da açıkça gösteriyor. Bu nedenle kitabı okuyanların dikkatli olmasını tavsiye ediyorum.
Karar Alma Cesareti - Yüzyılın En Büyük Finans Krizi ve SonrasıBen S. Bernanke · Scala Yayıncılık · 201624 okunma
7/10
Kitap çok değerli bilgiler sunuyor. Finansa ve ekonomiye aşina olanlar çoğunu bilse de hatırlamak ve belki gözden kaçan şeyler bulmak güzel olabilir. Ancak 300 sayfa kitap 100 sayfa olabilirmiş... Aynı şeyler can sıkacak kadar tekrarlanmak yerine kısa ve öz anlatılabilirmiş. Yazar da bunun farkında ve bilinçli bir tercih gibi duruyor. Mantık kurarak anlayabileceklerimiz ya da zaten bilmekte olduklarımız dışında çok az şey sunmasına rağmen bir de aynı şeyleri can sıkacak kadar tekrarlayacaksa ne kadar önemli konulardan bahsediyor olursa olsun 7 puanın ötesine geçmemeli.
Alibaba'nın hikayesinin güzel bir özetiydi. Yazarın olayları içeriden deneyimlemiş birisi olması da anlatılanları değerli kılıyor. Yine de bana göre 7 puanlık bir kitap. 7 değil 8 puanlık bir kitap olabilirdi. Ancak olayların içindeki birinin yazmasına rağmen kitap çok az detay taşıyordu. Sanki sadece önemli olaylar özetlenmiş gibi duruyor.
Kiyosaki'nin çoğunlukla diğer kitaplarında söylediklerini tekrarladığı ve Kiyosaki'nin bölümlerinden sonra da Trump'ın benzeri şeyleri kısaca tekrarladığı bir kitap olmuş. Hiç finansal bilgisi olmayanlar için belki bir şeyler ifade edebilir ama finansal bilgisi olanlar için özellikle Kiyosaki'nin diğer kitaplarını okuyanlar için okuması anlamsız. Konuları kendi hayat hikayelerini anlatırken o kadar es geçiyorlar ki sanki kitap finansal bilgi vermenin yanında "Bakın ben bunları da yaşadım!" demek için gibi oluyor. Bu bir Kiyosaki klasiği. Tabii diğer kitaplarında söylediklerini tekrarlamanın yanında bu kitabın içinde söylediklerini de tekrar tekrar söylemesi de işi hadi bitsin de gidelim noktasına getirdi benim için. Ha tabii Kiyosaki ve Trump için yine de iyi. Kitap sayesinde Trump, Kiyosaki'nin yazarlığından beslenirken Kiyosaki, Trump'ın ününden besleniyor. Okunur ama çerezlik gibi. Derin okumaya gerek yok. Normalde hızlı okuma taraftarı değilimdir ama hızlı okuma yapar gibi okuyunca da zaten hikaye anlatıp durmalarından basit dilden ve tekrarlamalarından dolayı yine de gayet anlaşılacaktır. O yüzden konu hakkında bilgisi olanlar okuyacaklarsa hızlı okuyup geçebilirler.
7/10
"Borsa Sihirbazları: Zirvedekilerle Röportajlar" kitabındaki gibi Jack Schwager bu kitabında da başarılı işlemcilerle röportaj yapıyor. İşlemcilerin yaklaşımlarını öğrenmek çok güzel ve kitap bu açıdan çok zengin. Ancak Richard Bargh, Amrit Sall ve Daljit Dhaliwal üçgenini okurken sıkıldığımı söylemek ve bunu biraz eleştirmek istiyorum. Jack, Richard'la olan röportajında da bu üçlünün birbirini tıpkı diğer kitabındaki Seykota, Kovner, Marcus üçlüsününün birbirini tanıdığı gibi tanıdığını söylüyor. Ancak Marcus, Kovner ve Seykota'nın yaklaşımları birbirinden farklıydı ve röportajlarda çok daha farklı konulara değiniliyordu. Üstelik Marcus ve Kovner'ın konuşmaları peş peşe olsa da Seykota'nın röportajı bir kaç başka işlemcinin röportajından sonra geliyordu. Burada ise bu üç konuşma kitapta peş peşe sıralanmış durumdadır. Açıkcası Bargh ile olan röportajı okurken çoktan Sall ile Daljitin işlem yöntemlerini tahmin etmiştim. Daljit röportajında en çok ilgimi çeken Daljit'in kendisinden çok Ray Dalio ile olan buluşması oldu. Sanki bu üçünü peş peşe okuyunca aynı işlem yöntemini kullanan üç farklı kişinin hayatını okuyor gibi hissettiriyor... Açıkcası ne kadar başarılı olurlarsa olsunlar aynı yöntemleri kullanan önüme gelen herkesin hayatını okumak istemem. Buffet en iyi yatırımcılardan biri diye nasıl ki tüm değer yatırımcılarını araştırma gereği duymuyorsam işlemciler için de aynısı geçerli. Sanırım Schwager bu işlemcilerin başarılı olmasından etkilendi ki gerçekten başarılılar. Ancak yine de buna dikkat etseymiş iyi olurmuş.
Sy. 122: "Ertesi gün, Bay Walpole parlamentoya kamu itibarını tekrar sağlamak amacıyla tasarlanmış olduğu projesini açıkladı. Projeye göre, Merkez Bankası'na ve bazı koşullarla Doğu Hindistan Kumpanyası'na dokuzar milyonluk Güney Denizi hissesi aşılanacaktı. Parlamento planı olumlu karşıladı. Birkaç itirazdan sonra, bu iki büyük
