Gökyüzüne karanlık çökünce uyumalı mı insan?
-Gelmiyorsun artık, mutlu musun?
+Yok be Gece'm.
-Suskunluktan mı vazgeçtin?
+Mümkün mü ki?
-Benden mi geçtin?
+Sen huzurumken mi?
-Peki nedir derdin?
+İşte hangisinden başlasam diye düşünürken geçtin defalarca Gece...
-İsminin hakkını veriyorsun. Susmuşsun da sana yetememişim.
Kitabsever
-Gece.
+Söyle.
-Neden?
+Çünkü.
-Ama...
+İşte..
-Hep mi?
+Alış..
-Hiç mi?
+Hiç..
-Ya son nefeste?
+Eğer gelirse..
-Dayan diyorsun yani?
+Yeter diyorum.
-Hayır.
+Neden?
-Acıyı acı söker.
+Kaldı mı ki yer?
-Yok.
+Gidicisin yani?
-Evet.
Kitabsever
-Ateşle buz aynı ortamda barınır mı Gece?
+Nerden çıktı bu soru Suskun'um?
-Kor ateşler yakıp kavururken deli gönlümü, buz kesmiş içim, titriyor cismim.
+Aşk'ın ateşi zemheride yangın çıkarır. Kül olursun, "pişmanım" demezsin.
-Pişman olunur mu bilmem ama, keşkelere doyamadım...
Kitabsever
-Gece, müsait misin bana?
+Kapılarım sonuna kadar açık sana.
-Sonun Gündüzle mi başlar?
+Sonsuza kadardır ruhtakı aşklar.
+Ruhum gece son zamanlar.
-Değilsin benden öte seven anlar.
+Hüzurunda huzurum var.
-Koynumda sana da yer var.
+Kıskanırım, başka istemem.
-Suskunsun, bir şey diyemem.
+Yıldızların kayıp nedendir acep?
-Senden dolayı ettiler hicab.
+Özlem büyük, hasret harlı.
-Bir sen değilsin aşktan hasarlı.
+Dinmiyor sızım, var mı çare?
-Sevda yüklüler ezelden biçare.
+Ben mahzenime dönem izninle.
-Bilirsin Gökyüzüm daim seninle...
+Bilmem mi bulutlar sultanıyım ben.
-Gece ruhumun dermanısın sen.
Kitabsever
"Gece Durgundur, Perdesi Saklar Hayallerimizi..!"
Belki de...
Belki de birkaç şarkı daha dinleyip
Birkaç şiir daha okumalıyız...
Kendi çukurunu kazan şarkılara düşmeli,
Kendi uçurumunu yaratan şiirlerden geçmeliyiz...
Belki de en doğrusu, en güzeli budur kendimize kaldığımız saatler için...
Belki de şarkı dağlarının yamaçları şiirlerdir?
Geceden geçen bir yol bilirim ben;
Her durağına bir şiir, bir şarkı bıraktığım...
Her durağında bir acıyı hatırlayıp üzerine toprak attığım...
Amoresmuerte
-Gece!
+Efendim.
-Kaldık mı yine başbaşa?!
+Neden uyumuyorsun? Bak uyuyor birer birer bütün gececiler...
-Sana ne zaman gelirim ben?
+Suskunluğuna büründüğünde.
-Başka?
+Ağrıların, sancıların olduğunda.
-Ruhum da dahil biliyorsun dimi?
+Bilmez miyim...
-Eee, o zaman neden hâlâ soruyorsun?
+Sana kıyamıyorum da ondan. Sancıların olmasına dayanamıyorum.
-Gece, ama sen çok güçlüsün biliyor musun?
+Neden ki?
-Bunca acıya dayanıyorsun ya..
+Ama herkes beni suçluyor?
-O da ne demek?
+Geceler zalim, geceler zindan..Diyorlar..
-İnsan sevdiğine sitem eder. Ondandır...
+Suskun!
-Efendim Gece.
+Huzurum senindir..
-Anladım..Sustum...Dinle...
Kitabsever
-Gece!
+Efendim.
-Huzuruna varmak o kadar güzel ki, Güneş'e küser oldum.
+Güneşin ne suçu var ki?
-Seni benden alıyor da..
+O zaman uykularına da ben küseğim.
-O nedenmiş?
+Onlar da seni benden alıyor.
-Peki, hayallerimizi alanlara neden küsemiyoruz?
+Çünkü Güneş, beni alsa da, geri veriyor.
Rüyaların seni geri veriyor.
Ama hayallerini çalanlar, onları bir daha geri vermiyor..
-Anladım.. Demek ki, küserken bile buna değmeli..
Kitabsever
Gece..
Senden başka dinleyeni yok insanların.
Senden başka yok hüznü kucaklayan
Senden başka doğuşu yok iç çekmelerin!
Sayfa 22Kitabı okudu
"Bütün ömrümce aradığımı bulduğumda
Oturup ağlayacağım bir deniz kıyısında.."
...