"Ben insanları terk ettim. Çünkü ahlakım ahlaklarıyla, düşüncelerim düşünceleriyle uyuşmuyordu."
Halil Cibran
Özgürlüğü ve huzuru buldum meczupluğumda, yalnızlığın özgürlüğünü ve anlaşılmamış olmanın huzurunu. Çünkü bizi anlayanlar içimizdeki birşeye de egemen olurlar.
Ermiş
Beni hatırlarken böyle hatırlamanızı isterim.
"İçinizde işe yaramaz ve delice görünen her şey en güçlüsü ve en azimlisidir."
Sayfa 108 - MartıKitabı okudu
Özgürlük
"Özgürlük özgürleşebilmek için benliğinizden parçalar koparıp atmaktan başka nedir ki?"
Sayfa 54 - MartıKitabı okudu
Eğer biri seni incitirse bunu unutabilirsin; ama sen onu incitirsen bunu hep hatırlarsın. Aslında öteki, senin başka bir bedendeki en duyarlı benliğindir.
Yasalar
Yasalara uymaktan büyük zevk alırsınız, ama yasaları çiğnenmekten daha büyük zevk alırsınız. Tıpkı okyanus kıyısında oynarken azimle inşa ettikleri kumdan kaleleri kahkahalar atarak yerle bir eden çocuklar gibi.
Sayfa 49 - MartıKitabı okudu
Yaşayan ölüler için yapılmış mezarlarda ikamet etmeyin..
"Eviniz çapanız değil, yelken direğiniz olsun.
Yarayı kapatan pırıltılı bir kabuk değil, gözü koruyan gözkapağı olsun.
Kapılarından geçebilmek için kanatlarınızı kapatmak zorunda kalmayın, tavana çarpmayacağım diye başlarınızı eğmeyin, dahası duvarlar çatlayıp devrilecek diye nefes almaktan korkmayın.
Yaşayan ölüler için yapılmış mezarlarda ikamet etmeyin."
Sayfa 37 - MartıKitabı okudu
Asi Ruhlar
"Evet, manastırdan sürüldüm, çünkü mezarımı kendi ellerimle kazamazdım ve yüreğim yalandan dolandan bunalmıştı. Manastırdan sürüldüm, çünkü cehalete boyun eğen insanların cömertliğinden faydalanmaya gönlüm el vermedi. Uzaklaştırdım, çünkü yoksul fellahların parasıyla yapılan rahat odalarda huzur bulamıyordum. Midem, yetimlerin gözyaşlarıyla pişen ekmeği kaldırmıyordu. Sade bir hayat yaşayan inançlı insanlara altın ve yemek karşılığında satılan dualar dudaklarından dökülemiyordu. Manastırdan bir cüzzamlı gibi sürüldüm, çünkü keşişlere konumlarının gerekliliklerini hatırlatmaktan kaçınmadım."
Sayfa 59 - MartıKitabı okudu
Asi Ruhlar
Sonra fırsatıyla kendimi sorguladım. "Mutluluğunu kocasının mutsuzluğuyla satın alan kadın hoş görülebilir mi?"
Ruhum ekledi. "Asla sahip olamayacağını anladığında karısının duygularını esir alan bir erkek adil midir?"
Sayfa 29 - MartıKitabı okudu
Kendini her gün yenileyemeyen sevgi, alışkanlık halini alır ve köleliğe dönüşür.
Unutkanlık bir özgürlük biçimidir.
Yaradılışın başından bugüne, doğuştan varlıklı zümreler ruhban sınıfıyla işbirliği yaparak kendilerini halkların yöneticisi olarak tayin etmişlerdir. Cehalet kökünden temizlenmedikçe toplumun yüreğinde asla iyileşmeyecek eski ve hala kanayan bir yaradır bu.
Sayfa 74Kitabı okudu