Harper Lee "Bülbülü Öldürmek" kitabında bu hayattaki en büyük adalet dersini şöyle vermişti:
"Başka insanların yüzüne bakabilmek için ilk önce kendi yüzüme bakabilmeliyim. Çoğunluğa bağlı olmayan tek şey insanın vicdanıdır."
Bülbülü Öldürmek kitabını okuduğumda daha lisedeydim ve zihnimde öyle bir yer edinmişti ki bu kitabın da kendisinin devamı olduğunu duyunca listeme koyup şans vermek istedim. İyi ki vermişim de diyorum açıkçası her ne kadar önceki kitaba göre daha zayıf kalsa da genel olarak tatmin edici bir eser olarak kitaplığımda yerini aldı.
Kitapta açıkçası
“Atticus, bu davayı kazanacak mıyız?”
“Hayır, canım.”
“O zaman, neden…”
“Çünkü daha başlamadan yüz yıl önce bu davayı kaybetmemiş olmamız, bu uğurda çaba sarf etmeyeceğimiz anlamına gelmez.”
Birinin kötü olduğunu düşündüğü bir şeyle seni nitelendirmesi hiçbir zaman hakaret değildir. O kişinin ne kadar zavallı olduğunu gösterir sana, seni incitmez.