h
Hüseyin Nihal Atsız
4 üyeBu gün yollanıyorken bir gurbete yeniden
Belki bir kişi bile gelmeyecektir bize.
Bir kemiğin ardında saatlerce yol giden
itler bile gülecek kimsesizliğimize
Gidiyorum: gönlümde acısı yanıkların...
Ordularla yenilmez bir gayız var kanımda.
Dün benimle birlikte gülen tanıdıkların
Yalnız bir hatırsı kaldı artık yanımda.
Yufka yüreklilerle çetin
Nihal Atsız,öğretmen olarak çalıştığı okulda meslektaşına aşık olur.Bu duyguyu dile getirmeye cesaret edemez ve bir mektup kaleme alır.Yazdığı mektubu sevdiği kadının öğretmenler odasındaki dolabına bırakır.Kadın mektubun Atsız'dan geldiğini anlar ve mektubu hiç açmadan geri verir.Atsız da mektuptaki şiirin adını "Geri Gelen Mektup" koyarak yayınlar.
t.co/FdoqQ07dIX
Hayatı boyunca dik duran
Eğilmeyen bükülmeyen Atsız'ı yâd etmek Türkçüler için onurdur.
"Vaktiyle bir Atsız varmış..." derlerse ne hoş!
Anılmakla hangi ruh olmaz ki sarhoş?
Aramızdan Ayrılışının 46. Yılında Ruhu şad olsun 
Hüseyin Nihal Atsız
Atsızlığı nam eden yiğitlerim atlansın;
Kor taşıyan avuçlar,pas çözsün,pusatlansın!
Yıkılsın Ergenekon; yurtlarım azatlansın!
Hainlere kargışlı,kahpe acun dar olsun!
“Vaktiyle bir Atsız varmış”; var olsun!