Ağaçlar kendilerini terk eden yapraklarının yerine, dallarına karı konuk etmişlerdi. Kar ağaçların acısını dindirmek için soğuk bedeniyle sarılmıştı dallara. Ağaçların kalbi donsun ve yaprakları bütün bir kış unutsun diye çırpınıyorlardı. Yerdeki taşlar, işaretler ne varsa kaybolmuş, kar titiz bir ev hanımı gibi onların da üzerini örtmüştü.