Zeynep:
o vücudunda rahat kendisiyle barışık
ben kendime kısayım bu aşk bana sığmıyor
neş’esi köpük köpük işi gücü taşkınlık
taşıdığım tasayı besbelli taşımıyor
~benim varlığım her an korkudan aşınıyor
vehimlerim bir orman ıssızlığa alışık~
“Atilla İlhan”
Yüzünü görmeden sevdim ben seni. Belki hatıramda yüzün yok diye sevinmeliyim. Ama ben senin bal harelerindeki parıltıların hayaliyle uyudum gecelerce. Sadece gözlerini görseydim olmaz mıydı?