Öyle bir sihirbazdın ki beni bile kaybettin.
Biliyorsun, ben hangi sehirdeysem yanlızlığın baskenti orası sen aklım ve kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin
özenle katlanmış bir mendil gibisin
dil beni ne olur kırklık yıllık
Kirik panik gitsin
Sen bakma bana bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma ben çok gülerim ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz
Bazen söylenecek çok şey vardır ama insan susmayı tercih eder çünkü sana sağır birine
Dilsiz olman gerekir sizi seven insan
Sessizliğinizi bile duymalıdır
Şimdi şiir bence senin yüzündür,
Şimdi benim tahtım senin dizindir;
Sevgilim, saadet ikimizindir
Göklerden gelen bir yadigar gibi
( Burası tamda seni anlatır bana
Sözün şiirlerin mükemmelidir
Senden başkasını seven delidir
Yüzün çiceklerin en güzelidir
Gözlerin bilinmez bir diyar gibi )
Başını göğsümde sakla sevgili
Güzel saçlarında dolaşsın elim
Bir gün ağlayalım bir gün gülelim
Sevişen yaramaz çocuklar gibi