Bir hikâyede karakterin çaresizlikten başka hiçbir şeye sahip olmadığı olay örgüleri beni çok fazla kapsayamıyor diyebilirim. Olayın boyutuna odaklanan bu tip öykülerde karakterin yolculuğu yarım kalıyormuş hissinden kurtulamıyorum. Evet, bu da bir tür anlatım tekniği ama bir okur olarak bu tip anlatımlarla şekillenen hikâyeler beni coşturmuyor,
