bilmiyorum neden sana vurgunum..
Ey gözleriyle gördüğüm
Sesi bana gelmeyen, sesim ona gitmeyen ey
Ey kalbimle seven
Ey kalbiyle sevdiğim
Muhabbeti kolay giyilir libas olmayan,
vahayı terk edip çölün rahmetine düşen defterim..
ah benim yitik ezel gülü vasfınca sahiplendiğim, ah beni ezel gülü vasfınca sahiplenip de sahiplendiğini henüz bilmeyen sevgilim
isyanımı bıraktım kırık penceresine
şimdilerde boynumu vuran kirpiklerinin
yağmurdun, gülümsedin çorak topraklarıma
tebessümün göklerin cilasıydı o akşam
Gökler biliyor sevdamı, taş duvarlar biliyor
Sen bilmiyorsun.
Yavuz Bülent Bakiler
