"Gülmek bir dostluğu başlatmak için hiç fena bir yol değildir ama bir dostluğu sona erdirmenin de kesinlikle en iyi yoludur,"
Sayfa 11Kitabı okuyor
Hepimiz çamur içindeyiz ama bazılarımız yıldızlara bakar.
Sayfa 5
Şairler bir şey yayımlarken tutkunun çok işe yaradığını biliyorlar. Günümüzde büyük bir acı kim bilir kaç baskı demektir.
Sayfa 97Kitabı okudu
Kadınlar erkekte iyi bir gelecek,
Erkekler kadında iyi bir geçmiş arar 
Oscar Wilde
Herkes öldürür sevdiğini
Oysa herkes öldürür sevdiğini,
Kulak verin bu dediklerime,
Kimi bir bakışı ile yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözler ile…
Kimi bir bakışıyla yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözlerle.
Korkaklar öpücük ile öldürür...
Yürekliler kılıç darbeleriyle.
Kimi gençken öldürür sevdiğini
Kimi yaşlıyken.
Şehvetli ellerle boğar kimi
Kimi altından ellerle
Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur
Kimi yeterince sevmez kimi fazla sever
Kimi satar; kimi de satın alır
Kimi gözyaşı döker öldürürken
Kimi kılı kıpırdamadan
Çünkü herkes öldürür sevdiğini
Ama herkes öldürdü diye ölmez.
Rüyaların gerçekleşebileceğinin sözünü verdiler ama kabusların da rüya olduğunu söylemeyi unuttular.
Şanssızlığa katlanabiliriz, çünkü dışarıdan gelir ve tümüyle rastlantısaldır. Oysa yaşamda bizi asıl yaralayan, yaptığımız hatalara hayıflanmaktır.
Her şeyi unuturuz, çürüdükçe çürürüz,
Ruhumuz ayrı, bedenimiz ayrı kokuşur.
Hep kaydeder, Günah ile bahse giren.
Mutlu Prens
Kırlangıç başını kaldırıp yukarı baktı bir de ne görsün mutlu prensin gözü yaşlarla doluydu, altın yanaklarından yaşlar süzülüyordu, yüzü ay ışığında o kadar güzeldi ki Kırlangıçın içi acımayla doldu;
"Kimsin sen?" dedi.
"B-ben m-mutlu prensim."
"O zaman neden ağlıyorsun?" diye sordu kırlangıç. "Sırılsıklam ettin beni."
"B-ben canlıyken ve yüreğim imsan yüreğiyken" diye cevap verdi heykel, "Gözyaşlarının ne işe yaradığını bilmezdim. Çünkü üzüntünün girmesine izin verilmeyen kaygısızlık sarayında yaşardım. Gündüzleri arkadaşlarımla bahçede oyun oynardım, akşamsa büyük salonda dansın başını çekerdim. Bahçenin etrafında çok gösterişli bir duvar vardı fakat hiçbir zaman o duvarın gerisinde ne olduğunu merak etmedim. Çevremdeki her şey o kadar güzeldi ki saraydakiler Mutlu Prens derlerdi bana, gerçekten de çok mutluydum. Eğer zevk içinde yaşamak mutluluksa. Öyle yaşadım ve öyle öldüm. Sonra da ben öldükten sonra heykelimi buraya böyle yükseğe diktiler. Şehrimin bütün çirkinliğini, şehrimdeki bütün yoksulları görebileyim diye ve kalbim kurşundan da olsa ağlamamak elimden gelmiyor."
Mutlu Prens ve KırlangıçKitabı okudu
