Bazen ceset hâlâ olay yerinde olurdu. Umutsuz bir kayıtsızlık içindeki kaskatı bedende hiçbir hayat ışığı olmadığının tanıklığını yapardı. Belki de Claps’i büyük oranda sarsan şey buydu: Hayat tarafından terk edilmiş bir beden, boş bir kap, tam şiddet anını işaretlerken içi boşalmış bir saat.