Yetişme şeklimiz ve gelişimimiz belirliyor hayatımıza aldıklarımızı ya da alamadıklarımızı.
Kaçımız bir mekanda yanlız oturabiliyor?
Ne saçma soru değil mi? Sorunun saçmalığına yine döneriz isterseniz.
Dikkat çekmek istediğim konu, insanlar yanlız zaman geçirmeyi bilmiyor, ben dahil. Denk geliyorum dörtlü, beşli gruplar şeklinde oturan her biri aynı anda konuşan kadın ve erkeklere. Bu birbirini dinlemeden konuşma alışkanlığı da ne demek oluyor?
Yalnız yürüyüş yapamayanlar, yanlız kahve içemeyenler, yalnız yemek yiyemeyenler. Aidiyet ihtiyacı, elbette vardır insanın, anlaşılabilir, özgürlüğe engel bir ihtiyaç gerçekten ihtiyaç mıdır? Tutsaklık mıdır?
Hoş benim durumum geliştirme aşamasında 47 yaşındayım ve kendimle zaman geçirmeyi öğrenmeye çalışıyorum.
Işıl ışıl bir hafta sonu dileklerimle...