Nem varsa sanadır, yıkılmış birlikler, kırılmış bardaklar, ölü kadınlar...
kan.
Bir çocukluğu sürüklüyorsun kanında
Suların kana kestiği bir bahar
Korkunun sonsuz gelgiti kanında
Akıyor...
Sayfa 55Kitabı okuyor
Füsun Akatlı;
Kalbimiz çoğu zaman yeterli ve ürkek
Kendi çoğunluğunu kendi üreterek
Kent tepinir belki bütün kuşlar uçar
belki değil mutlaka
ama
bir tanesi mutlaka kalır..
Acının Tarihi*dir, Acının Coğrafyası*dır Uyar şiirleri..
Sayfa 44Kitabı okuyor
Füsun Akatlı;
Turgut Uyar'da yalnızlık, hüzün, ölüm,yaz ve özellikle Haziran gündemdedir. Ve...
Ey gözleri maden
Ne kadar bıraktıysam o kadar kaldı orda..der anlarsınız..
Belki bir kuruntudur yaralayan kalbimi
Her insan biraz uyumsuzluktur ölü olmayınca..
Sayfa 41Kitabı okuyor
Fethi Naci
Turgut Uyar, sürekli olarak bu temayı işler, döner dolaşır buna gelir.Hep bir kadınla kurtulmak umudundadır.
Bir yerde şöyle der;
Bir kadına tutulsaydı tutulabilseydi somut bir kadına Simon haç taşımanın günahını çekmeyecekti.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Tomris'çe...
Her başlangıçta kendini bütün mümkünlerin kıyısında bulur, o mümkünleri zorlamaktan geri kalmaz,el altındaki mümkünlere ise-günün gel geç modalarına hiç yüz vermez..Yaşam kadar zengin bir malzemenin peşindedir Turgut Uyar..
Sayfa 8Kitabı okuyor
Edip Cansever
Şiirini çeşitlendirirken,özentiye düşmemiştir hiçbir zaman. Ondaki değişiklikleri, yaşamın başka başka kesimleriyle hesaplaşmak istemesinin doğal sonucudur.
Simgeler,allegoriler de sokulamaz onun şiirine.
İmgeleri özgün,yerinde ve dinlendiricidir.
Ve...
Türk şiirinin en seçkin,en usta şairlerinden biridir Turgut Uyar...
Sayfa 7Kitabı okuyor
Kan sızıyor bir halkın dinmeyen uğultusundan...
Yapboz misali bir ayrılık bütünlüğü, ne eksik ne fazla, tam da olması gerektiği gibi..
Şiir ise; ilham infazı gerçekleştiğinde,
yani ümit fetret döneminde iken, şair hayattan emekli olduğunda yarım kalır,
..Ve bir öksüz yapı daha!
Bir daha oku
@Birdaha_oku
·24 Mart 22:33
"Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır..yarım kalan bir şiir belki de..."
Ahmet Telli
Halil Cibran'dan
Ben insanları terk ettim. Çünkü âhlâkım âhlâklarıyla, düşüncelerim düşünceleriyle uyuşmuyordu.
"Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor."
NEDÎM: MAHZUN BİR ÇEHRE...
- "(...) Dünya önümüzde müsbet veya menfiyi kazanabileceğimiz olarak duruyor ya; benim gözümde Nedim, altına doğru acımsı bir hüzün yaşamış karakter. Eğlence dünyasının en süflisine batmış hovardası, dış yüzden o süsün altındakini –hep zarif– yaşarken ve tasvir ederken, derinlerde benim bulduğum buna tam zıd, “mahzun” bir çehredir..."
Sayfa 483 - İBDA YayınlarıKitabı okudu
ŞAİR OLMAQ
Şair olmaq gör nə haldır:
Ruzim - fikirdir, xəyaldır,
Dalğınlıqdır, düşüncədir...
Şair olmaq istəyənim
Bildinmi halım necədir.
Bizim bu zəngin aləmdən,
Bir kağızdan, bir qələmdən,
Bir də mənə eldən gələn
Müqəddəs sevincdən, qəmdən
Başqa bir şey götürmədim.
Şahlar sarayına girdim,
Dürr, cavahirat gördüm,
Bu sərvətlər arasında
Sərvətimi itirmədim.
Qəlbi incəm, ruhu şənim,
Heç çatarmı gücün sənin
Bu "ruzi"ylə yaşayasan!
Dünya zövqündən əl çəkib
Sən də mənə oxşayasan,
Bir qələmlə, bir kağızla
Bir də: şair ruhundakı
El eşqiylə yaşayasan?
Sayfa 174Kitabı okudu
