"Sular secdem güneş kıblem"
Ene'l-dünya.
Tanrıdan önce de
Ölümden sonra da.
Derya suretiyim
Damla yazgısı
Toprağın rahmiyim.
Rojbaş/ Gün Aydın
Yeminim var şafaklar adına
Yorgun yüreklere biraz umut
Biraz sevgi sunmadan duramam
Doğanın dudaklarında dolaşır ellerim
Yaşamın tenini okşarım bütün gece
Karanlıklara karşı biraz bilim
Biraz estetik
Şiirsiz uyuyamam
Abdest!
"Ben Aleviyim " dedim.
"Bizde bu tür gelenekler yoktur. "
"Anlıyorum, benim damadım da Alevi'dir" dedi.
Sohbet ettik bir süre.
Aşk ile...
Kendimi Dersim yerine koyuyorum ve diyorum ki, bir coğrafya daha fazla ne ister ki senin gözlerinde ve ruhunda kalmak dışında. O da öyle düşünüyordur ve “kalırsam temiz yürekli insanlarda kalayım, yabancı gözlerde asılmadan darağacına” diyordur. Bir totem gibi dönüp dönüp sarmalıyorsun Dersim’i. Seni ve Dersim’i yanyana görürken mutlu bir iklim kaplıyor her yanımı. Nasıl ki oranın insanları taşı, suyu, ağacı, bilcümle hayvanları kutsar, onları öper, alnını onlara değdirirse, sende öyle yapıyorsun.
Dokunduğun yerleri incitmiyorsun, rızalıklarını alıyorsun. Senin gibi onların da can taşıdığını düşünüyorsun.
Kalbimin Hikayesi
Acı bir kahkahaydı sessizlik
Aşktan mı kavgadan mı bilmem
Adına sonsuzluk desem (21.21)
Ve her saniyesini o sonsuzluğun
An be an şiirleştirmek istesem
Bilmem inanır mı bana sözcükler