Fakat bildiğim bir şey var ki kararlarını tahlil edemediğiniz insanın kişiliğinin takdir edemezsiniz
Sayfa 12Kitabı okudu
‘’Yaşam çok tehlikeliydi. Tüm dünya tuzaklarla doluydu.’’
Salon YayınlarıKitabı okudu
‘’Aşk iki yabancının arasında olan bir şeydi. Birbirlerini tanımayan ve aradaki engelleri yıkaya can atan kişiler arasında. Birbirinden korkan insanlar arasında…’’
Salon YayınlarıKitabı okudu
‘’Birini kaybettiğinizde, hissettiğiniz acı kendiniz içindir, onu bir daha görmeyeceğiniz, sesini bir daha duymayacağınız o olmadan yapamayacağınızı düşündüğünüz için çektiğiniz acıdır. Acı, bencildir. Beni öfkelendiren şey buydu…’’
Salon YayınlarıKitabı okudu
Ne var ki , insan ne denli üstün zekâlı , ne kadar bilgin de olsa , Tanrı buyruğu esin yoluyla kalbine de doğsa , önemli bir karar vermeden önce başkalarına danışmalıydı. Böyle düşünüyordu Mehmed.
Sayfa 149Kitabı okudu
Yaşam tekrardan mı ibaretti yoksa ! Savaşlar, zaferler , sevinç ve acılar birbirini izliyor , sonra her şey yeniden başlıyordu. Yine savaşlar , zaferler , acılar , sevinçler. Ve elbette tatlar .Tenin , dimağın susuzluğu. Doyumsuzluk. Doyumsuzluğun tekrarı.
Sayfa 132Kitabı okudu
İstemem , ey gök kubbe, bensiz dönme
İstemem , ey ay , bensiz doğma
İstemem , ey yeryüzü , bensiz durma
Bensiz geçme, ey zaman , istemem
Yine de ayrılık aslolan !Yaşamın tek anlamı , kavuşmayı mümkün kılan ayrılık!
Sayfa 100Kitabı okudu
Hocası Akşemseddin gerçeği gazada ve ibadette değil, kendi içinde aramasını öğütlemişti bir gün.
Sayfa 97Kitabı okudu
.., yalnızlığımı peynir ekmeğe katık ediyordum.
Sayfa 92Kitabı okudu
Ve ruhunu teslim etmeden Yunus ' un bir dizesini haykırıyor:
Aşk oduna yananların külli vücudu nur olur .
Sayfa 22Kitabı okudu
Gercekten göremeyecek misin Christopher?? Sahsen ben inandım
Bir de o zehir saçan bakışları vardı tabii. Sanki onu tanıyor ve ondan bir sebepten ötürü nefret ediyor gibiydi. “Belki de delidir.”
Tess inleyip patisini onun dizine koydu.
Christopher’ın dudağının bir köşesi kıvrıldı. “Her neyse, zaten onu bir daha göreceğimizi sanmıyorum.”
Sayfa 22Kitabı okudu
O sırada dünyadaki tek dileği, hiçliğe karışarak yok olmaktı.
Sayfa 193Kitabı okudu
Belki de bir daha insan görmesine gerek yoktu. Hepsi aşağıda hayatlarına devam etsinler, diye düşündü. Kavgalarına, savaşlarına, bombalarına, cinayetlerine devam etsinler, belki Pieter'i hepsinin dışında bırakırlardı. Bir daha konuşması gerekmezdi. Bir daha kimse gözlerine bakıp, yaptığı şeyleri ve dönüşmüş olduğu insanı görmezdi.
Sayfa 191Kitabı okudu
Ve en sonunda Paris'in olduğu yöne baktı; doğduğu şehre, her şeye sahip olduğu şehre... Ne var ki, önemli biri olma arzusu yüzünden hepsini reddetmişti. Artık Fransız olmadığını fark etti. Alman da değildi. Hiçbir şeydi. Evi yoktu, ailesi yoktu ve hak etmiyordu da.
Sayfa 191Kitabı okudu
Yine inananlar da vardı, inanmayanlar da.
Sayfa 190Kitabı okudu