Zavallı kızcağız bu kadar devletler, saltanatlar arasında iken çektiği gönül azaplarına bak!...
Yüreğin taştan mıdır, nedir? Hem sırrımı biliyor hem halimi görüyor da yine bak neler söylüyorsun.
O parlak cemalinizi bahar bulutuna tutulmuş güneş gibi hem ağlayıcı hem de ağlatıcı halde gördükçe yüreğim paralanıyor.
Şüphem yok ki kendimiz için ağzımızda sönecek son söz bir af ve merhamet sözü ve gönlümüzde eriyecek son his bir şefkat, muhabbet ve hasret duygusu olacaktır.
Sayfa 175Kitabı okudu
Gönlümüzün dikenleri kaç ele batmış ve kaç kalbi kanatmıştır ! Gönlümüzün gülleri ise hâlâ , asıl kıymetlerimiz gibi kalbimizin kanıyla beslediğimiz sevgililerimiz değil midir ?
Sayfa 172Kitabı okudu
Her zaman hakikat içimizde kalan arzu , hayal ise elimize geçen vuslattır.
Sayfa 161Kitabı okudu
Herkes gökte yıldız arayan müneccimler gibi yaşar. Halbuki herkes yolunda açılan bir çukura düşecektir.
Sayfa 146Kitabı okudu
Zamanla neler unutulur....
Zaman herşeyi unutturarak her malumattan yeni cehaletler doğurur. Hemen herkesçe malum olan bir şey hemen herkesçe meçhul bir şey olur.
................ ..............
Bilen söyler, bilmeyen söyler. Kimin sesi kuvvetliyse onunki duyulur.
Sayfa 141Kitabı okudu
Hastalık gibi ihtiyarlığı da kimse kendine konduramaz. Herkes kendini hâlâ annesinin ve babasının sandıkları gibi genç bir yaşta zanneder.Vücudu içinden duyduğu çöküntülere kulaklarını tıkar , gözlerini yumar.
Sayfa 137Kitabı okudu
Zaman bir acele hastalığına tutulmuş da bizi iterek kovalar gibi koşuyor!
Sayfa 132Kitabı okudu
Eyvah ! Zaman ne kadar çabuk geçiyor! Süratleri gittikçe artıyor. İnsanın yaşı ilerledikçe zamanı darlaşıyor .İşi ve parası çoğaldıkça zamanı azalıyor ! Önümüzde kalan günler eksildikçe bunların kıymetini daha çok anlıyor, fakat ne yazık ki artık yaşamaya imkân bulamıyoruz.
Sayfa 132Kitabı okudu
Sanki kim biraz deli değildir?
Sayfa 128Kitabı okudu
Kitapların iyileri ve ruhumuzda takdis ettiğimiz faziletler , insanları daha zor beğenmeye bizi mecbur ediyor .
Sayfa 112Kitabı okudu
İnsanların çoğu daima konuşurlar. Söz fırsatını hiçbir gün kaybetmezler. Fakat asıl sözleri söylemek fırsatını hiçbir gün bulamazlar . Bütün bir ömür içinde, mühim sözleri ya bir iki kere söylemiş olur yahut hiçbir defa söylememiş olurlar .
Sayfa 108Kitabı okudu
Bilmez misiniz ki bütün vuslatlar helecansız bir sabır ve itinanın değil , ancak galeyanlı bir iştiyakın mükâfatıdır.Bizim olacak şeyleri ancak kalbimizin aşkı cezbedebilir. Tadacağımız lezzetler kalbimizin yorgunlukları sayesinde elimize geçer. Her vuslat buhranlı bir aşkın mahsulüdür. İnsan talihinin bu kanununu kabul etmez misiniz ?
Sayfa 103 - İştiyak: Güçlü istekKitabı okudu