Beynimde iklimsiz papatyalar
ve kuşatılmış bir akşam duruyor penceremde.
Sokakların gün batınca neden boşaldığını
ve yüreğimin neden kabardığını bilmiyorum.
Konuşsam sessizlik / gitsem ayrılık...
Yılmaz Odabaşı
neyi seviyorsam ısrarla seviyorum
Yolunu gözledim,
özledim...
Sayfa 29 - Nemesis KitapKitabı okudu
Ayrılmayalım,
çünkü kendimizden başka sığınacak sokağımız yok gibi...
Sayfa 100 - Nemesis KitapKitabı okudu
"ve hayat, gül kokulu bir sağanak yine"
Sayfa 18 - Hayat Gül Kokulu Bir Sağanak YineKitabı okudu
Düşecektim ya,
sanki sen atıldın birden boynuma.
Sayfa 111 - Nemesis KitapKitabı okudu
"Yalnız kentler" diyorsam,
sen de kentler gibi yalnız
ve baştan sona günahkâr.
Günahına ey uçurum çiçeği,
günahına vurgunum...
Günahına vurgun!
Sayfa 67 - Nemesis KitapKitabı okudu
Ayrılmayalım ,
Çünkü kendimizden başka sığınacak sokağımız yok gibi..
Sayfa 133Kitabı okudu
Yanlışları sormalı;
yoksa yanlışlar vuracak doğruları.
Anıları sormalı
ki onlar susmayı hiç bilmiyor.
/Gel, yanıtım ol, beni anlaşılır kıl;
yaşananı anılar kanatıyor.../
Sayfa 62 - Nemesis KitapKitabı okudu
suyu ve ateşi denedim
önce denedim
örselendim
mayalandım
şimdi sen varsın...
neşteri ve gülü denedim
büyük ıssızlığı
yassı kalabalığı
sesi ve çığlığı denedim
şimdi sen varsın...
sonra kanardağ buldum
orada kaldım
bir öpmek
bir sevmek
bir gitmek kaldım;
bir çığlık
bir rüzgâr
bir ölmek kaldım...
Sayfa 142Kitabı okudu
Konuşsam sessizlik gitsem ayrılık
Sayfa 70 - AlkımKitabı okudu
Sana yağmur diyorum ıslaklığım bundan.
Yağ da ıslanalım, ama uslanmayalım,
uslanmayalım!
Sayfa 81 - Nemesis KitapKitabı okudu
Gece eksilebilir,
eksilmez tanıdık yüzüne susuzluğum.
Doğrul sorgusuz, korkusuz gözlerinle konuş gel,
ben gözlerini tanırım senin...
Sayfa 95 - Nemesis KitapKitabı okudu