Musa

Musa
@korkut4635
YAZAR, ŞAİR
37 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Musa
Bir kitabı okumaya başladı
A-71
A-71İskender Pala
7.5/10 · 1.874 okunma
Reklam
Mezarlığa gelmişlerdi. Bayram günü olduğu için mezarlığa ziyaret için gelenlerin sayısı epeyce fazlaydı. Duygu’nun mezarına geldiklerinde Sertaç Ayşe’nin elini bıraktı. Ayşe minik adımlarıyla yürümeye çalışırken annesinin mezarının üzerine düşüverdi. Bütün vücudu mezarın üzerindeydi. Anne, kız kavuşmuşlardı, birbirlerine sarılmışlardı. Cemre, Ayşe’yi kaldırmak istedi ama Sertaç müsaade etmedi. Anne, kızın kavuşmalarını seyretmek Sertaç’ı duygulandırmıştı. İçinden “Onları bu kadar zamandır bir araya getirmemekle çok büyük hata yaptım.” diye geçirdi. Cemre’ye dönerek kaldırmama sebebini söyledi: - Bırakalım, annesinin koynuna düştü, canı yanmamıştır.
Sayfa 123 - ikinci adam yayınlarıKitabı okudu
- Sen ne güzel insansın. Bu dünya, öz annesi senin gibi davranmayan garip çocuklarla dolu. Hayat seni aslında bana değil Ayşe’ye armağan olarak sunmuş. Cehennemimizi cennet eyledin. Hayatımıza hoş geldin. - Hayatı güzel yaşamak, mutlu olmak o kadar kolay ki. Yeter ki insan olduğumuzu unutmayalım. Doğrudur, çok duyuyoruz yavrusuna eziyet eden insan görünümlü şeytanları. Allah onları ıslah etsin. Islah olmazlarsa sonları beter olsun.
Sayfa 80 - ikinci adam yayınlarıKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
BU İŞTE BİR SEN VAR Garip bir şeyler oluyor gönlümde Bu işte bir sen var Ah neydi o bakışlar Tanıdık değil bu defa Alışık değilim buna Bir tuhaf oldum, anlamıyorum Ne diyorlar buna İsmi, cismi var mı Tutamıyorum, göremiyorum Alamıyorum kokusunu Değmiyor tenime Ama inanılmaz bir mutluluk veriyor Ah neydi o bakışlar Şuramda, sol yanımda bir yangın Bana benden daha yakın Tam içinde kalbimin Damarlarımdan Yayılıyor tüm vücuda Hastalık mı anlayamıyorum Sevindiriyor da üzüyor da Garip bir şeyler oluyor bedenimde Bu işte bir sen var
UTANDIM Gelecek bir gün gitmenin zamanı Giderken, diyemem, birileri geride kaldı Öldü sanma güneş sadece sende battı O güneş artık başka memlekette açtı
Reklam
Ne güzelsin bu akşam, anlatamam Ürkek bakışlarla süzdüm seni Kıskandım herkesten, korktum kendimden Değmesin nazarım, öldürür beni Ne güzelsin bu akşam, anlatamam Şarap rengi dudakların, inci dişlerin Güneş çoktan öldü, ay ise uykuda Aydınlanıyor sokak gözlerinin ışığında Ne güzelsin bu akşam, saklayamam Sersem oldum, bir pervaneyim Ateş oldun, yaktın, kavurdun beni Ne zalimsin bu akşam, öldürdün beni
Sayfa 92 - ikinci adam yayınlarıKitabı okudu
Kapının anahtarı olmasına rağmen kapıyı kendisi açmıyordu Sertaç. Evlendiğinden beri eve geldiğinde zili çalar ve içeriden gelen ayak seslerinin kendisini karşılamaya gelen eşi olduğunu düşünerek mutlu oluyordu. Eve girdiğinde yalnız olmayacağını bildiren mutluluğun sesiydi bu ayak sesleri. Cemre kapıyı açtı ve Sertaç’ın boynuna sarıldı. Her sarılma adeta yeniden kavuşmak gibiydi ikisi için de. Özlemlerini gideriyorlardı adeta. Ama bu sarılmanın yine uzun sürmeyeceği belliydi. Ayşe Sertaç’ı gördü. Az önce Cemre ona yemeğini yediriyordu. Yüzünde, elbisesinde mama lekeleri vardı. Ayşe güçlükle ayağa kalktı ve minik adımlarıyla babasına doğru yürümeye başladı. Sertaç onun gülünç hâline bakıyordu. Cemre ile gülüyorlardı ona. Hele Ayşe’nin öndeki dişlerini dudaklarının arasından ortaya çıkarıp paytak paytak yürümesi yok mu işte o anda bu kavuşmanın bir an önce olması için Sertaç da ona yürüdü ve kucağına aldı. Sarıldı, kokladı. Umursamadı az önce yarısını üzerine döktüğü mamadan gömleğinin de nasiplenmesini. Kendi canından bir bedene dokunmak, evladına sarılmak Tanrı’nın nasip ettiği en güzel nimetti onun için.
Sayfa 87 - ikinci adam yayınlarıKitabı okudu
- Biliyorum kızacaksın bana. Sen gittiğinden beri hiçbir gönülde sevgi aramadım. Arayamadım. Koyamadım senin aşkının üzerine bir aşk daha. Söküp atamadım seni kalbimden. Her gelenin yüzüne kapandı gönlümün kapısı. İzin vermedi ki aşkın biri gelsin, otursun gönül evime. Ama sen bırakıp gittin beni, hiç düşünmedin giderken hâlimi. Söyle ne yapayım ben şimdi? Cemre kırıp attı kalbimin kapısını. Sanırım girdi de içeri. Ben nasıl çıkaracağım seni oradan? Çıkarmalı mıyım söyle? Bu bir ihanet mi? Sana ihanet etmekten korktum her zaman, hep kaçındım. Ben kaçtıkça üzerime geldi bu defa aşk. Daha fazla kaçamıyorum bu aşktan ve seni de daha fazla yaşatamıyorum anılarınla. Seni canlı tutmaya çalışmaktan dolayı aklımı yitirmek üzereyim. Kalbim yasını çoktan bitirdi, zihnim hala yasta. Ruhum acı çekiyor, dayanmıyor bedenime ettiğim zulme. Bunu sana söylemem gerekiyor artık. Kalbim Cemre’nin aşkının işgalinde zihnim de senin düşüncenin. Bu düşünceler duygularımla savaş içinde, hangisi kazanacak bilmiyorum ama sanırım ben duygularımın tarafındayım.
Sayfa 43 - ikinci adam yayınlarıKitabı okudu
Kaç defa döndüm kapından Kaç defa boynumu büktü bu aşk İmrendim gördükçe mutlu olanları Her gece ağlattı beni bu aşk Saatler yetişmiyor zamanın hızına Bela olmuş sevdan bu garip canıma Gözlerinin yeşili getirsin baharı Dayanmıyor ruhum ayrılığın kışına
Sayfa 32 - ikinci adam yayınlarıKitabı okudu
Büyüdüm artık Söylemiyorum dertlerimi Atıyorum içime ne bulursam Söylesem de değişen bir şey yok Bağırsam duyulmuyor, görülmüyor ağlasam Yalnızlığımı süsledim duvarlara bir bir Ne bulduysam attım çöpe eşe dosta dair Bir ben varım şimdi bir de yalnızlığım Bir bardak rakım, biraz zeytin, biraz peynir Kim geldiyse kovaladım teselliye Defolun, gidin! Kahrolsun yaşamak mı bu Hani kim kaldı yanımda samimi Sahi var mıydı maskesiz âdemi Kimi yüreğinde taşır dertlerini Kimi başkalarına yükler Bir kefen gibi sarar bedeni Kimi için aşktır kimi için hayat Değişir hep nedeni
Sayfa 142 - ikinci adam yayınlarıKitabı okudu
Reklam
160 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
İhanet
İhanetMusa Buğdaycı
10/10 · 3 okunma
Musa
1000Kitap'a katıldı.