“..ne kahramanım, ne de bir korkak.Hiçbir şey olamadım. Şimdi ise köşeme çekildim. Bir yerden akıllı insanların bir baltaya sap olamayacakları ve yaşamda başarılı olanların sadece aptallar olduğunu düşünerek avutuyorum kendimi.”
•Fyodor Dostoyevski | Yer Altından Notlar
Bir Fotoğrafa
Karşımdasın işte...
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an,
Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda
"...ne kahramanım, ne de bir korkak. Hiçbir şey olamadım. Şimdi ise köşeme çekildim. Bir yerden akıllı insanların bir baltaya sap olamayacakları ve yaşamda başarılı olanların sadece aptallar olduğunu düşünerek avutuyorum kendimi."
Gün geldi dünya üzerinde kavuşamamanın da bir nasip, unutmanın da bir vefa olduğunu hatırladım ve sessiz sedasız çekildim köşeme.
Sustuğuma Bakma Sen
Sustuğuma bakma sen
Çağlar öncesinde niyet ettim
Şimdi çekildim köşeme
Bir şey düşünüyorum
Sürekli hep aklımda
Sustuğuma bakma sen
Uzaklardan bakıyorum
Yakın değilim ama içimde hissediyorum
Uzağı yakın eden birşey var; yâr
Sesime ses verecek misin peki yâr
Yâr yaremdir
Yâr yaramdır
Sustuğuma bakma sen
Kalbimde sen varsın
Düşünüyorum hep aklımdasın
Yaklaşsam kokunu içime çeksem
Cennet çiçekleri açar yüreğimde
Sen uzakta ben de susuyorum
Ama şunu iyi bil seni Allah'ına kadar seviyorum...
Ben gerçekten kötü bir insan değilim. Ne aksi bir adamım, ne uysal; ne namuslu, ne alçak, ne de onurlu biriyim. Ne kahramanım, ne de korkak. Hiçbir şey olamadım. Şimdi ise köşeme çekildim.
Sayfa 8Kitabı okudu
