Her şeyin özünü çıkardım çünkü,
Sen çamurunu verdin, ben altın’a çevirdim onu.
Sayfa 168 - İBK - XI. BasımKitabı okudu
Sakla düşlerini." der, "Delinin düşü güzeldir bilgeninkinden
Bir ses avutur ve der : “Düşlerine sahip çık;
Delideki güzel düş, akıllıda yok artık
Sayfa 243Kitabı okudu
Ah! Dünya ne büyüktür ışığında lambanın!
Anıların gözünde ne kadar küçük dünya!
Sayfa 169Kitabı okudu
İlkyazdan da, yeşillikten de
Öyle ezildi ki varlığım
Bir çiçekte cezalandırdım
Umursamaz doğayı ben de.
"Hem bıçağım hem de yara!
Hem yanağım hem de tokat!
Hem kurbanım hem de cellat!
Ezen ve ezilen çarkta!"
Teninde, kalbindeki hazin güzellikleri
Başka kalpte, bedende aramak neye yarar?
Ey zavallı güzellik! senin gözyaşlarının
Eşsiz nehri tedirgin yüreğime dökülür;
Yalanınla mest, ruhum gözlerinden acının
Fışkırttığı dalgada içeceğini bulur!