Her sabah ölüme doğuyor incecik vücudun. Her sabah eksiltiyorsun hayatı. Nefesin yavaşlıyor her geçen gün ve hayat ağır bir besteye dönüşüyor. Her nefeste yaşlı bir kadının ağıtı doluşuyor odaya. Sana mektuplar okuyabilirdim. Eski aşkların hüznü yayılabilirdi ortalığa. Sonra sobanın üzerine koyduğumuz portakal kabuklarının kokusu, alır götürürdü geride kalan ne varsa. Geceye yaklaştığında, bir denizin kıyısına bırakabilirdik omuzumuzu ağrıtan ne varsa. Eskimiş aşkların mezarlığına dönerdi sahil.
Oysa şimdi çok yorgun görünüyorsun. Benim gözlerime bakma lütfen.
Söylenebilecek herşey uçup gitti aklımdan.
Sayfa 156Kitabı okudu
Kalbime sıkışmış bir hayvan içimden kemiriyor bedeními. Sık sık uyanmam bundan gece yarıları. Çalan her telefondan ürküyorum. Yastığımla başımı kapatıp kurtulmaya çalışıyorum. Söyleyebileceğim hiçbir şey yok. Artık buradan gitmelerini ve başka kabuslara düşmelerini diliyorum.
Sayfa 125Kitabı okudu
İstatistik tablolarında ölümler düşüyor payımıza. Gazete manşetlerinde tüketiyoruz hayatı. Hayata gözlerimi kapıyorum. Hayata kalbimi kapıyorum. Hayata ruhumu kapıyorum. Sesler ve ışık yok artık. Aşk ve merhamet yok.
Sayfa 124Kitabı okudu
bir tek sen kaldın hayatımda, dualarına sırtımı yasladığım.
Sayfa 78Kitabı okudu
Sana Ortadoğu aşklarından kalma temiz sözcüklerden söz edebilirdim.
Sayfa 155Kitabı okudu