Bir tek sen kaldın, rüyalarımı hayra yoran. Mütebessim bir yüzle gözlerimi dinlendiren.
Şimdi de ki; olsun, bu da geçer! Kafamı çatlatan bu ağrı, gözaltlarımı morartan bu uykusuzluk, şekersiz kahve ve siga- ra üstüne sigara içilen geceler. Bütün kaslarımı gerdiren Kudüs sancısı ve sert bakışlı Afgan çocuklar. Bizim evimiz o günden beri yaz gibi sıcak.
Yaşamak belki de eve dönmektir.
Bir film izler gibi izliyorsunuz hayatı,
Ölüm hep başkalarına bulaşıyor,
Acı hep başkalarında,
Gitgide kirleniyorsunuz oysa.
Gitgide çirkinleşiyor yüzünüz.
Film bitiyor artık.
"Altmış ikiden tavşan yapmayı matematik problemi zanneden bir çocuğun çaresizliğine benziyor yaşadıklarım."
Böylesi bir çaresizlik, böylesi bir acı hangi memleket ağıdından bulaştı üzerimize?
Sayfa 179Kitabı okudu
Bir yanımız hep eksik ve bir türlü tamamlayamıyoruz.
İzlemekle yetiniyorsunuz kimi hayatları.
"Yaşama sanatı, yalanlara inanmayı bilme sanatıdır" diyor Cesare Pavese.
Sayfa 135Kitabı okudu
Sorun şu ki Tanrım, gömleğim önden yırtıldı. Gömleğim önden yırtıldı ve artık hiç kimseye masumiyetimi ispat edemiyorum. Bu bir kaza sadece ve sonucu değiştirmiyor. Kuyuda saklanıyorum uzun yıllardır. Gelip geçen kervanlardan gizliyorum kendimi. Esir olmak korkusu, pazarlarda satılmak korkusu yapışıyor boğazıma. Kendi karanlığımda boğulmayı seçiyorum. Dışarı çıktığımda gökyüzünü ciğerlerime çekip, çocukları havasız bırakmak endişesi var üzerimde. Böylesi garip ve bir o kadar saçma endişeler taşıyorum. Oysa ne Meryem'in iffetinden şüphe etmişliğim var ne de Magdalena'ya bir tek taş attım.
Sayfa 123Kitabı okudu
Yalnız hüznü vardır, kalbi olanın.
Sayfa 123Kitabı okudu
Kentin bir yerinde bütün sokaklar tükenişe çıkıyor. Bir genç kız, çiçek ölülerine basmadan yürümeye çalışıyor.
Gökyüzü lacivert bir şarkı söylüyor.
Sayfa 66Kitabı okudu
Kendilerini tanıtırken bu kadar uzun cümleler seçtiklerine bakma. Tükenişlerini fiyakalı cümlelerle gizleme çabası bu.
Sayfa 62Kitabı okudu