Terbiye ve perhizle elde edilebilecek iyilik ülküsü. İşte insanların daima amaçladıkları ve hâlâ amaçlamakta oldukları ideal budur.
Bir insanın bir ömür boyu seveceğini söylemek bir mumun ömür boyu yanacağını iddia etmekle aynı şeydir.
İşin içinde şeytanca bir kurnazlık da var. Hani şunu itiraf etseler! Deseler ki kadın bir zevktir. Seçilmiş bir parçadır, değilse bile öyle bakılıyor, hadi neyse!
Tensel arzuları dürtüp uyandıran elbiseler ve mücevherler kadınlara yasaklanmazken kumar oyunları niçin yasaklanıyor? Birinciler bu ikincisinden bin kat daha tehlikeli!
Günümüzde artık kimseye: 'Kötü bir hayat sürüyorsun, kendini toparla!' diyemezsiniz. İnsan bunu ne kendine ne de başkalarına söyleyebilir. Kötü bir hayat sürüyorsan, sinir sisteminin anormal çalışmasıdır bunun sorumlusu filan. Dolayısıyla doktorlara git, otuz beş kopeke eczaneden alabileceğin bir ilaç yazarlar sana, alıp yutabilirsin!
Daha kötü mü oldun, daha fazla ilaç alırsın ve daha fazla doktor getirtilir! Ne ala hikaye değil mi?
Kadını üniversiteye,devlet dairelerine kabul ederek özgür kılıyorlar, ama ona yine zevk nesnesi olarak bakıyorlar. Halihazırda yaptığımız gibi,kendisine bu şekilde bakmayı öğretirseniz,kadın hep ilkel bir yaratık olarak kalacaktır.Ya da aşağılık doktorların yardımıyla gebe kalmamaya çalışacak,yani hayvan derecesine bile değil,bir eşya derecesine düşen fahişe ya da çoğu vakadaki gibi manevi gelişim olanağından yoksun,ruhen hasta,isterik,mutsuz bir insan olacaktır.Lise ve üniversite bunu değiştiremez.Bu ancak erkeklerin kadınlara ve kadınların kendilerine bakışın değişmesiyle mümkün olabilir.
