Kin, nefret, sevgi, korku, öfke, hayranlık, haset gibi nice hâller, en zâhir bir şekilde göze yansır.
Sayfa 103 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu
Zekilik veya ahmaklık simadan okunabildiği gibi, gözden de okunabilir. Davranışlardan, insanın iç dünyasına uzanılabildiği gibi, gözden de uzanılabilir... Hem de daha sağlıklı ve daha kolay bir şekilde...
Sayfa 103 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu
Zira söz yalan olabilir, ama göz asla yalan söylemez.
Sayfa 103 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu
İnsan, sözlerinde samimî olmalıdır. Kişinin kendisinde heyecan uyandırmayan bir sözün, muhataplarında bir heyecan meydana getirmesi düşünülemez.
Sayfa 104 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu
Konuşurken kendi göz pınarlarında yaş olmayan biri, başkalarının gözünü nemlendiremez.
Sayfa 104 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu
Carnegie’nin ifadesiyle, “İnsanları kanatlandıran nutuklar, kanatlanmış insanların nutuklarıdır.”
Sayfa 104 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu
Güzel bir bahçeye bakan birinin gözleri sevinçle parlaması misali, aile fertleri Allah’a itaat içinde olan bir mü'minin kalbi sürurla dolar, gözü sevinçle güler.
Sayfa 106 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu
Ayak yürümekten yorulduğu gibi, göz de bakmaktan yorulabilir.
Sayfa 111 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu
Hak ve hakikatin bir kısmını bilmekle bunların gözleri yaşla dolmuştur. Ya hepsini bilselerdi?
Sayfa 113 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu
Paranın sahtesi olduğu gibi, gözyaşının da sahtesi olur. Samimi göz yaşları inci gibi değerli iken, sahte olanları kalp para gibi kıymetsizdir.
İşte Hz. Yusuf’un kardeşlerinin gözyaşları...
“Ve akşam, ağlayarak babalarına geldiler...” [Yusuf, 16]
Sayfa 115 - Selsebil YayınlarıKitabı okudu