Hayatım bir yama parçası gibiydi sanki. İzi de, sökükleri de sonsuza dek benimle birlikte yaşayacaktı. İpler ne kadar sıkı olsa da yamaydı işte, kapanmayan büyük bir yara ve her baktığımda içimi sızlatacak bir kalıntı.
Sayfa 38Kitabı okudu
Kabuk bağlayan yaralı çocukluğum yeniden kanıyordu.
Sayfa 71Kitabı okudu
Kozamdan çıkmıştım artık. Tırtıl olarak süründüğüm hayatta kelebek ruhum kanatlarını çırpmıştı. Bir günlük ömrüme neleri sığdırabilirdim, bilmiyorum ama keşfedeceğim bu hayatın bana birçok şeyi öğreteceğinden adım gibi emindim.
Sayfa 73Kitabı okudu
"Bana yön vermen gerekirken sürekli yolumu şaşırmama neden oluyorsun, Kutup Yıldızı."
Sayfa 397Kitabı okudu
Kitap kokusu... En sevdiğim parfümdü.
Sayfa 417Kitabı okudu
Sanki o eksik, unutulmuş yanım, kendini hatırlatmak için en derinlerimdeki o yarayı sızlatıyordu.
Sayfa 421Kitabı okudu