elka.
@ladouleurexuite
05 Haziran
164 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Aşk ve Aidiyet Üzerine.
Güneşle ay her döngüde ışıklarını birbirine iliştirip gözden kaybolduğunda ufukta belirinceye dek, seni düşünürüm. Bir düşünmeler alır beni iki avucunun arasına, gökyüzüne savurmak üzere titrek ve bir o kadar kırılgan.. Avuçlarının arasına düşer kalbimden bir parça böyle anlarda, güneş bulutların ardına sokuldukça utangaç bir çocuk misali; ay gözlerimin içinde seninle ışıldar. Penceremin pervazı güneş ve ay her kucaklaştığında dirseklerimin ağırlığıyla sarsılır, sana kadar uzatır bedenimi. Günün her saati, şafaktan günbatımına, akşamdan gece yarısına kadar kalbimin kapılarını çalan davetsiz bir misafir olursun. Sadece bugüne mahsus, tekrar ve tekrar.
Kemik İnadı, Asuman Susam.
"En çok kimsin dediklerinde tökezliyorum. Bir yalancı gibi terliyor ellerim. Hepsi olmaktansa hiçbiriyim. Ama bu nasıl denir?"
Siyah Gözlerine Beni de Götür
Pembe uçurtmalar yolladığından beri
Sarardı tiryaki menekşeleri
Sonbaharın tozlu kafeslerinde
Sevgi turnaları yakalıyorum
Turnalar gidiyor; ben kalıyorum
Avareyim, asudeyim, yorgunum...
Uyku tutmuyor karanlıkları
Yitik düşlerimi kovalıyorum
Gölgeler gidiyor; ben kalıyorum
Baharın koynundan koparıp sana
İpek bir mendile sardığım yüreğimle
Şehzade
Okur Takip Önerileri
8 Ocak Pazartesi 2023, seyyar salıncak.
Kipriklerim ıslak, saat gecenin dördü. Çocukken eğlenerek bindiğim atlı karınca şimdi sadece başımı döndürüyor. Tıngırdatarak zincirlerini, tekerlerini pürüzlü asfaltta sürüyerek getirirdi ihtiyar amca seyyar salıncağı sokağın başına. Binmek için sıra kapmak şöyle dursun, bazen yalnızca ihtiyarın salıncağını görmek bile dudaklarımın kenarlarının kıvrılmasına yeterdi. Sıramı beklerken başı gökte dişleriyle gökyüzünü selamlayan arkadaşlarımın saçlarının rüzgarda salınışının seyrine kapılırdım. Hepimiz mutluyduk o salıncakların tepesinde. Döndükçe tıngırdayan zincir sesleriyle boğuşurdu kahkahalarımız. Bir çocuğun sevincine ortak olmak, yapbozun tam ortasındaki eksik parçanın ta kendisi olmaktı. Kısılan gözlerin berisinde ışıl ışıl parlayan umutlar... Salıncaklar küçüldü artık, ya da uzanıp serpildik sahi. İçimizdeki çocuğun sesi kısıldı. Bu yüzden mi parkların yanından öylece savrulup geçiyor çocukluğumuzun sancısı, gölgemizin ardına utangaç ve sıkılgan sığınarak? Salıncaklar hiç küçülmesin, parklar biçare yalnızlığa gömülmeden, yapbozun parçası olsa çocuklar.. Boş kalmasın salıncaklar. Bir anlığına çocuk olsun tüm dünya, sokağın başında salıncaklı ihtiyarı gözleyen.. Sadece bugüne mahsus. Tekrar ve tekrar.
İnfilak.
"Gitsem de her yerde biraz vardır,
Hatırda zamansız bir plak.
Bir otel kapısı, biraz istasyon..
Vardır o seninle birlikte olmak.
°Buluşur çok uzaktan ellerimiz°
Ve nasıl göz gözeyiz ansızın bir infilak."
30 Aralık Cumartesi, 2023'ün son demlerinden.
Güneşle ay her döngüde ışıklarını birbirine iliştirip gözden kaybolduğunda ufukta belirinceye dek, seni düşünürüm. Bir düşünmeler alır beni iki avucunun arasına, gökyüzüne savurmak üzere titrek ve bir o kadar kırılgan.. Avuçlarının arasına düşer kalbimden bir parça böyle anlarda, güneş bulutların ardına sokuldukça utangaç bir çocuk misali; ay gözlerimin içinde seninle ışıldar. Penceremin pervazı güneş ve ay her kucaklaştığında dirseklerimin ağırlığıyla sarsılır, sana kadar uzatır bedenimi. Günün her saati, şafaktan günbatımına, akşamdan gece yarısına kadar kalbimin kapılarını çalan davetsiz bir misafir olursun. Sonsuza kadar, tekrar ve tekrar.
12 Mayıs 2023 Cuma, yazarın kendine özleminden günlükler.
Özlem. Nedendi yüreğimizde dolanan bu titrek gözyaşları? Yutkunmaya geçit vermeyen bu sıkı düğümler nedendi? Kim içindi, kimler içindi ruhumuzun iç çekişleri? Kahvem soğuyor, ellerim üşüdü.
Hani ilkbahar tatlı tatlı serpilirdi? O halde neden kalbim hala buz gibi. Bana hiç yaz gelmeyecek mi yoksa? Omzuma dokunan eller çekildi, zihnimin kıyısında
"Sevdiğim insanlar bana bir adım geldiğinde ben onlara on adım birden giderim, bu saflığı aşamadım. Ben sevgiye beş yaşındaki çocuğun masumiyeti ile bakıyorum ama içinde bulunduğumuz zaman diliminde buna yer yok sanırım. Olması gereken bu ama insanların hep bir çıkar meselesi var."
"Belli ki dünya ile başa çıkabilen ama kalbi ile baş edemeyen bir kadındı."
Immanuel Kant.
"Kendini böcek haline getiren biri, daha sonra ayaklar altında ezildiğinde bundan şikayet edemez."
13 Aralık Salı 2022 22.44, tamahkar kucaklaşmalar üzerine. (devamlı)
Bu yılın son demlerindeyiz artık. Kiraz ağaçları çiçek açmayacak. Gözyaşları pınarlarda durmayacak. Kurşuni bir aralık gecesi son bulacak içimdeki bu hezimet. Sonbahardan arda kalan yapraklar yama olacak kalbimin sızısına. Anneler ağlamayacak daha fazla. Sarmalanmak isteyen bedenler tuvale yumuşakça dokunan fırçaların ucunda kavuşacak o tamahkar kucaklaşmalara. İnsanın ruhu renk renk dökülecek paletin en keskin çizgisine doğru. Bu habis yakarışlar içinde kaburgaların arasına dizilecek köprüler kalbimiz ardınca. Tüm bunlar olurken, sokaklar susmayacak. Sokak lambaları ışıyacak boylu boyunca, uçaklar gökyüzünde iz bırakacak yaramaz çocuklar misali. Kaldırım kenarları çiçek açmayı bırakacak, karlar altında sonsuz uykuya dalacak mezardaki tüm fani bedenler gibi. Üşürlerse üzerlerini örterim. Ağaçlar üryan, kimsesiz soyunacak acımasız kışın kollarına. Kuşlar pencere pervazında ninniler söyleyecek gecenin en ücra vaktinde. Ve ben yine aşkı çağıracağım başucuma. Her saat, her gün, her ay, nefesimin tükenip eksilmeye yakın güç bela yettiği her sene olduğu gibi o aralık gecesi de aşkın adını haykıracağım kucağımda sepet dolusu umutlarla..
Yaren Ayrılmış.
İzdiham Dergisi, Ayten Mutlu.
Sen gülersin, gözlerine pazar yeri kurulur,
bir çocuk annesini kaybeder,
senin yüzünde bulur.