Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

melisa

kimsenin yol göstermediği, teşvik etmediği, hatta cesaretini kırdığı martin, karanlıkta da olsa mücadelesini sürdürüyordu.
Sayfa 137Kitabı okudu
Reklam
içimde söylemek istediğim çok şey var sanki... çok büyük şeyler. bunları ifade etmenin yolunu bulamıyorum. bazen bana öyle geliyor ki bütün dünya, bütün hayat, her şey içimde duruyor ve sözcüsü olmam için feryat ediyor. hissediyorum... ama anlatamıyorum.
Sayfa 140Kitabı okudu
başarı kazanmak için hırslı olacaksın, oysa hırs saçma görünüyor bana.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
şuna gitgide daha çok inanıyorum ki, tanrının büyüklüğünü bu dünyaya göre ölçmemeli, çünkü bu dünya onun pek olmamış bir etüdüdür.
hayatı boyunca sevgi açlığı çekmişti. sevgiye hasretti. varoluşunun temel talebiydi sevgi. ama hiç sevgi görmemiş ve zaman içinde katılaşmıştı. sevgiye ihtiyaç duyduğunu fark etmemişti bile.
Reklam
bir kadının yüzüne bakıp sarhoş olacağımı hiç sanmazdım.
insanların benim hakkımda ne düşündükleri konusuyla uğraşamam, ileriye doğru gitmeli ve yalnız onu düşünmeliyim.
çoğu insanların gözünde neyim ben -değersizin biri ya da tuhaf, aykırı, hoşa gitmeyen bir adam- toplumda kendine bir yer bulamamış, yer bulamayacak bir yaratık, yani hiçten de aşağı bir şey. haydi, diyelim ki bu böyledir, ben de inadına böyle değersiz, böyle aykırı bir adamın gönlünde neler bulunduğunu göstermek istiyorum eserimle.
gerçeği söylersen devletin gölgesi düşer peşine. sen bir gölge olup kaçmaya çalışırsın. şehirler sana bir tuzak olur, kelimeler yasak. gölgeleri konuşturursun. susmaya için elvermez ama devletin öfkesinden hiçbir gölge koruyamaz seni.
Reklam
orhan selim, sinop cezaevi'ni, orada yatan sabahattin ali'yi düşünüyor. karadeniz'in deli dalgalarıyla oyalanan düş gücünü... sabahattin ali "aldırma gönül" demişti, orhan selim'in aslı da "yeter ki kararmasın sol memenin altındaki cevahir!" demek ki kalın duvarların ardında insan böyle ayakta kalıyordu. hep bir umut vardı, hep bir direnç. yaşamın gölgesi hep insanın üstündeydi.
ne demişti hemcinslerimden biri? dans edemediğim devrim devrim değildir. cumhuriyet'le kadınlar dans etmeyi öğrendiler. utanmadan, korkmadan... ayaklarını özgür yarınların temposuna uydurarak. sağ olun paşam!
''durun ben söyleyeyim, devlet dersinde düşünenler ve sevişenler sınıfta kalır bu topraklarda.''
''biz gerçekten yokuz.'' diyor. ''görmüyor musunuz, yokuz işte. kimse bizim farkımızda değil, görmüyorlar, duymuyorlar, birbirimize göre var olmamız hiçbir anlam ifade etmiyor, bu dünyaya göre yokuz.''
ama neye benzetsem âşık olma durumunun yarattığı o kendine özgü duyguyu ve bilinci? insan hayatta gerçekten âşık oldu mu yeni bir kıta keşfetmiş gibi oluyor.
337 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.