°*✿*° .. °*✿*° .. °*✿*°
Bir papatya bir fırtınaya ne kadar dayanırdı?
°*✿*° .. °*✿*° .. °*✿*°
Geçici de olsa mutluluk güzel bir şeydi...
Tekerleme gibi...
“Aşk binlerce rengi tek bir renk gibi insanın kalbine dolduran ve tek bir rengi binlerce renk geçişine bölen bir şey...”
İnsan kötülükleri ile doğar, toplum içinde ehlileşir miydi yoksa insan ehli doğar, toplum içinde kötülüklerini mi edinirdi? Kim verebilirdi bunun cevabını?
Sayfa 254Kitabı okudu
Savaşlarda kadın olmak mı daha ağır bir yüktü yoksa erkek olmak mı?
Sayfa 120Kitabı okudu
Cicero der ki savaşta yasalar susar. Ben de diyorum ki yasalar sustuğunda zalimler konuşur..
Sayfa 5Kitabı okudu
Yaşayıp görüyoruz...
"Bir şeytanı yenmek için yapılabilecek en iyi hamle, elbette daha güçlü bir şeytanla işbirliği yapmaktır.
"Beni hatırladınız mı?"
"Daha bunamadım evlat.
O isyan eden mutsuz bakışları nerede görsem tanırım. Seninki kadar fırtınalar az kişinin yüreğinde kopar!"
Her şey insanların seni beğenmesinden mi ibaret? Senin aynaya baktığında kendine bir saygın olmalı.
"Ben onu mutlu edemem.
Ben ona hiçbir şey veremem.
Olmayan bir kalbi nasıl verebilirim ki?
Ölümdü burası, kan, et ve sondu. Bu tıpkı... Tıpkı... Vatanım gibiydi...
Sayfa 47Kitabı okudu
Antik şairin de dediği gibi savaş, onu hiç tanımamış olanlara tatlıydı.
Sayfa 66Kitabı okudu
Kimi zamanlar vardır, insan kendini tanıyamaz. Bunu ben mi yaptım der her şey olup bittikten sonra ya da neden hep tasavvur ettiği şeyi yapamadığına hayret eder. Bu yüzdendir ki insan kendini bıçağın kemiğe dayandığı o anlarda tanır.
Sayfa 218Kitabı okudu