"Cümleler" diye geçirdi aklından. İstedikleri zaman ne kadar da güçlü olabiliyorlardı.
Sayfa 181
Yapılabilecek tonlarca şey varken bir şey yapamadan oturmak ve sadece beklemek. İnsanı bundan daha fazla rahatsız eden bir şey olamazdı.
Sayfa 172
Okur Takip Önerileri
Dalai Lama'nın o meşhur sözünü örnek gösterirdi, "Konuştuğun zaman sadece bildiklerini tekrar edersin; ama dinlersen, yeni şeyler öğrenebilirsin".
Sayfa 60
"Yani doğru cümleleri kullandığında ikna edemeyeceğin kimse yoktur" dedi Tesla.
Sayfa 50
İnsan beyni böyleydi işte. Nerede bir güzellik görse, etrafındaki diğer şeyler anlamını yitirirdi.
Sayfa 29
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şeyi olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez.
Sayfa 183
İnsan bir şey yapmaya hep geç kalırdı.
Sayfa 165
Sus bağırma! Sonra böyle olduğuna inanırız. İnsanlar haksızken daha çok bağırırlar.
Sayfa 164
Bir bakıma haklı. Hepimiz korkağız. Korktuğumuz için severiz; korktuğumuz için yaşarız; korku yüzünden öldürürüz.
Sayfa 123
Bir gün sana dünyada dayanılacak tek şeyin sevgi olduğunu öğretecem.
Sayfa 95
Kelimeler
Güçtü, ama yılmıyordu. Bir cümle üstünde saatlerce durmak vardı: Kafasına yürüyenlerden birini seçmenin sorumluluğu vardı. Kelimelerin yetersizliğini öğreniyordu.
Sayfa 52
Ne kolaydı!
Yaşamanın amacı alışkanlıktı, rahatlıktı. Çoğunluk çabadan, yenilikten korkuyordu. Ne kolaydı onlara uymak!
Sayfa 52
Kim bilir, iç sıkıntısı olmasa, belki insanlar işe gitmeyi unuturlardı. 'İş avutur,' derdi babası. O böyle avuntu istemiyordu.
Sayfa 52