Uyumak!
Ne kadar sen kokan bir faaliyet leyla
Çıngıraklar doğuruyorum sensizliğin zulmetli gecelerinde
Sancıyan yerlerim var leyla
Ama buna dayanmalıyım
Sensizlğin bende bir parça kırmasına
Ya da annen olmak isterdim leyla
Leylak büklümlerini bakışlarıyla kanatan bir yıldızın annesi
Kundaklarımı parçalayan hiç doğmamış bir bebeğin annesi
Ben bu kadarım Leyla
Biraz sen ve geriye kalan yanım ise daha fazla sen
İnan çok yorgunum leyla
Şakaklarımdan ağrılar damlıyor
Göz kapaklarımda bir dinamik yasası keşfettim
Her sabah uyanmadan önce gözlerine dalıyorum Leyla
Yüreğim aynalardan daha kırılgan
Beynimde mazot kokuları var
Ellerim cinayetlere karışmış kadar katil artık
Bedenim sensiz ,ruhu çekilmiş duvara benziyor leylam...
meczup
ÖYKÜLERDEN SEÇTİKLERİM
Uzun bir süredir öykü ağırlıklı okumalar yapmaktayım. Daha önce paylaşmış olduğum bir alıntıda yer aldığı gibi (#69389465), ben de herkesin bir öyküsü, şiiri, şarkısı olması gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle okumuş olduğum 164 tane öykü kitabının içinden bana dokunan öyküleri bir ileti altında paylaşmak istedim.
Bu
Son Sanrı
"Bir yapı çıldırabilir mi?"
Bu soruyu bir saat önce sormuştum. Yaz alacakaranlığı, Büyük Alan'dan yavaş yavaş çekiliyordu; çekilirken de sütunlarda, kemerlerde oyalanan son güneş kırıntılarını siliyor, kaygan taşlarda gittikçe genişleyen kara gölgeler bırakıyordu.
Alacakaranlığın, her şeyi olduğundan biraz daha değişik,