Hırsızlık yasadışı değildir, hırsızlık yaparken yakalanırsanız yasadışı olur. Ahlaki olup olmadığı ise tartışılır. Neye göre, kime göre ahlak? Bi şey size çok lazımsa ve o şey başkasındayken onun için çok da önemli değilse, onu başka türlü de elde edemiyorsanız, zorla veya habersiz almanız ahlaksızlık mıdır? Emin değilim. Bu konuda Ebuzer Giffari'nin "Açken kılıcına davranmayanın aklına şaşarım" düsturu daha yakın geliyor bana.
Sayfa 25
Cinsellik, sevişmek aşkın değil, biyolojinin, kimyanın konusudur. Onu aşkın konusu yaparsanız yanıltır sizi, kandırır. Sevişmeyin demiyorum, sevişin. Ama en azından Cemal Süreya’yı dinleyin: “Yoksuluz, gecelerimiz çok kısa, dört nala sevişmek lazım.” Sonrası geriye kalan aşktır, baki kalan aşk. Aşkın Kürtçesi “evîn”dir. Ve senin evin dünyadaki en güvendiğin yerindir.
Sayfa 27 - Dipnot KitapKitabı okudu
... İp atlıyordu kızlarla. İpin Kürtçesi "ben"dir. Göz göze geldik, "ben" ayaklarına dolandı, yalpaladı, düşer gibi oldu; "ben"i tuttu sıkıca, bırakmadı.
Sayfa 21
Sizin hiç onurunuz kırıldı mı? Şevkinizin kırılmasına, ayağınızın kırılmasına benzemez onurunuzun kırılması. Hele çocukken! Bir bardak leblebi tozunu bir kerede ağzınıza doldurmuş gibi olursunuz. Ne yutabilirsiniz ne nefes alabilirsiniz. Yutmaya çalıştıkça boğulursunuz, yutmazsanız zaten boğulursunuz.
Sayfa 17
- Bazen gerçeği görür, kabullenmek istemeyiz. Bazen tutunabilmek için gerçeği ararız. Bazen de yaşanan her olayda tek gerçek varmış gibi düşünürüz. Oysa gerçek herkese göre farklıdır. Olayları kendimize göre eğip bükerek öznel gerçeğimizi yaratmada üstümüze yoktur. Sonra da kendi yarattığımız gerçeklerin peşinden koşarız, ya da kaçarız gerçeklerimizden. Gerçek dediğin tam olarak nedir?
Sayfa 7
Evîn-Aşk
Aşk'ın kürtçesi “evin”dir. Ve senin evin dünyadaki en güvenli yerindir. Selahattin Demirtaş · Leylan sayfa 27
Sayfa 27Kitabı okudu
Eğitim
İnsanlar doğduklarında aptal değil, cahildir. Gördükleri eğitimin etkisiyle aptallaşırlar.
~HELVETİUS~
Sayfa 61 - Dipnot
Ölüm yaşam kadar eski bir kavramken, yaşam kadar doğal ve kaçınılmazken, yaşamı hep kendimize, ölümü başkalarına yakın görürüz. Nedense ölüm hep dışımızda, bizden uzak ve yabancıdır. "Ölen" her zaman başkasıdır, bizzat kendimiz ölmeyiz. Zaten öldüğümüzde de artık o biz değiliz.
Hayat bu işte; yaptığımız herhangi bir şey biz farkında olmasak da bir yerlerde birilerinin yaşamını etkiliyor, belki tümden değiştiriyordur. Kim bilir, belki yaşarken değil, ölürken sebep oluyoruzdur bu değişikliklere.
Hayat düsturum şuydu: "En doğru hayat, henüz hiçbir kitabın yazmadığıdır."
Feryadın bütün dillerdeki karşılığı aynıydı.
Bu hayatta her şeyiyle güvenebileceğiniz en az bir kişi olmalı. Yoksa kendinizi hep yalnız hissedersiniz. İnsanların çoğu yalnızdır o yüzden, yapayalnız. Yaşananlar kelepir bir hayatın ikinci el versiyonu gibidir. Yaptığınız hiçbir şey size ait değildir, benliğinize, özünüze. Hayatınız tümüyle güvensiz bir ortamın mecburen size yaptırdıklarından ibarettir. Saf çocukluk halinizden geriye kala kala yüzünüzde 'memur gülüşü' dudaklarınızda 'gammaz öpüşü' kalır. Öptüğünüz yer kirlenir, güldüğünüz zaman herkes incinir. Elinizde etrafı yeşil dantelli beyaz bir mendil de yoksa temizleyemezsiniz hiçbir yerinizi. Ben Serap'ı böyle sevdim, en saf halimle, uzaktan. Cinsellik, sevişmek aşkın değil; biyolojinin, kimyanın konusudur. Onu aşkın konusu yaparsanız yanıltır sizi, kandırır. Sevişmeyin demiyorum, sevişin. Ama en azından Cemal Süreya'yı dinleyin: ''Yoksuluz, gecelerimiz çok kısa, dört nala sevişmek lazım.'' Sonrası geriye kalan aşktır, baki kalan aşk. Aşk'ın Kürtçesi 'evin'dir. Ve senin evin dünyadaki en güvenli yerindir.
Sayfa 27Kitabı okudu
Aşkın gözü kördür derler. Yanlış! Âşıkken hiçbir zaman olmadığı kadar gözüm açık oldu. Gereksiz hiçbir şeyi görmezsiniz âşıkken. Ve gereksizler ayıklanınca sadece hakikat kalır gözlerinizin önünde. Ancak bir aşık arayabilir hakikati ve hayatın anlamını.
