Liva Nur Baş
@liva_nury
9 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İnanmaya ihtiyacı olur hep insanın. Mümkünse kendinden başka bir şeye.
Sayfa 252Kitabı okuyor
Aslında hiç gelmemiş birilerinin gidişine üzülerek geçiyor hayatınız.
Sayfa 225Kitabı okuyor
Ne var ki hasretle beklenen insanlara daha çabuk kavuşulamadığı gibi, aceleyle koşulan yerlere de daha hızlı varılmıyor bazen.
Sayfa 220Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Ne aradığını bulsan, aradığını da bulacaksın.
Sayfa 218Kitabı okuyor
Yakınlaşmak için ve uzaklaşmak pahasına tanışıyorduk işte. Sonunda ölmek için yaşayan herkes gibi.
Sayfa 210Kitabı okuyor
Ne dünya bütün sözlerin tutulabildiği ışıltılı bir yer, ne hayat hayalleri gerçek kılan revnaklı bir peri çubuğu.
Sayfa 204Kitabı okuyor
Birine susmasını söylediğinizde sesine, gitmesini söylediğinizde kendisine hasret kalabiliyordunuz.
Sayfa 203Kitabı okuyor
Hatırlamak bir yanıyla hatırayı yeniden kurmaktı.
Sayfa 184Kitabı okuyor
İnsan en çok kaçmayınca yakalanmıyor. Ve bazen kaçmak yakalanmaktan çok daha küçük düşürücü.
Sayfa 173Kitabı okuyor
Haklının sesine tahammül etmek, haksızın zırvasını dinlemekten zordu.
Sayfa 134Kitabı okuyor
Yaşamak, düşmekle kalkmak arasında geçirdiğimiz korkulu, ümitli, telaşlı zamanın adı.
Sayfa 109Kitabı okuyor
Kırıla kırıla, geriye bölünecek ebatta parçam kalmayınca, zamanla daha az kırılgan olduğuma inandırdım kendimi.
Sayfa 105Kitabı okuyor
Kimsenin birbirine değecek cesareti gösteremediği bu hercümercin ortasında herkes anca kendine yetecek kadar yalnızdı.
Sayfa 90Kitabı okuyor
Hayatta kalmakla yaşamayı becermek aynı şey değil.
Sayfa 74Kitabı okuyor
Hayat bu insanın başına her şey gelebilir. Hangimizin ruhunun neye yapışıp çürüyeceğini kim bilebilir?
Sayfa 60Kitabı okuyor
İnsan, döndüğünü zannederken, aslında sadece kaybettiği şeyi arıyor.
Sayfa 51Kitabı okuyor
Kavuşamamak nasıl aşka teşvik ederse, vuslat da günü geldiğinde unutmaya azmettirir.
Sayfa 48Kitabı okuyor
İnsanlar da içlerinin karanlığını, ruhunu emdikleri başka insanların aydınlığıyla besleniyor.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Gerçi kırılan bir ayna yapıştırılırsa mesela, kırılmamış haliyle bir tutulabilir miydi? Biz ona baktığımızda paramparça görmez miydik kendimizi?
Sayfa 30Kitabı okuyor
İnsan beş buçuk yaşında ne düşünür ki? Maziyi düşünmez herhalde henüz. Hatırlamakla zehirlemez aklını. Olup bitmişle değil, olacak olanla ilgilenir. Hatırlamaz, hayal kurar.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Çözülen bir yumaktan ziyade, giyilmekten yıpranmış eski bir hırkayı sökmeye benziyor hatırlamak.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Ne yaşayanlar anlardı beni, ne de ölüler işitebilirdi.
Sayfa 8Kitabı okuyor
Duyduğumuz her şey, dünyaya bıraktıklarımızın bir yankısından ibaret.
Sayfa 285
Kazanan hepsini alır. Kaybeden hiçbir şey alamaz.
Sayfa 250
Günümüzün problemi, bir insanın insanlığı hayatta kalmaya nasıl razı edebileceğidir.
Sayfa 216
Bugün bizler de bizi içeriden yönlendiren küçük makinelere sahip insanlarız.
Sayfa 202
Geçmişte hangi yöne gidileceği konusunda verilen kararlar, günümüzdeki yolu değiştirmeyi zorlaştırır. Yanlış yolda olsak bile.
Sayfa 197
Parlamento çağın manastırıydı, üst sınıfların lüzumsuz evlatlarını başlarından savabilecekleri bir yerdi.