Eren Emre
@lloydganzer
64 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
202 syf.
·
Puan vermedi
·
26 günde okudu
Evde yapacak hiç bir işim kalmamıştı. (Yapabileceklerimi de ben istemiyordum. İstediklerimi yapamayacak olduktan sonra.) Param vardı, yiyeceğim vardı, kitabım, evim her şeyim vardı; fakat isteğim yoktu.
Sayfa 89 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hiç bir dediğinizi yapmayacağım, çünkü yoruldum, çünkü her şeyi birbirine karıştırdım, çünkü bu dünyada gizli mezhep bile sonunda gelip beni buldu; fakat sevebileceğim bir kadın, bol para, insan yakınlığı beni hiç bulmadı. Ben de üç yıl dört ay önce acılaştım, huysuzlaştım, hiç bir şeyi beğenmez oldum; para kazanamayacağımı, insanları sevemeyeceğimi anlayınca uzaklara gittim, kimse beni bulamasın diye. Onlar da beni ciddiye aldılar, gelmediler.
Sayfa 83 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Yalnızlığımın yalnız bana zararı dokundu.
Sayfa 79 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ben, yalnızlığı istemekle suçlanıp yalnızlığa mahkum edildim. Bu karara bütün gücümle muhalefet ediyorum. Ben yalnızlığa dayanamıyorum, ben insanların arasında olmak istiyorum. İnsanların düşmanlara da ihtiyacı vardır. (Dostlarının değerini bilmek için.) İşte tek başıma yıkılmış durumdayım: Ne yemek pişirmesini, ne de okumasını becerebildim; ne İngilizce'yi, ne de tabiatı sevmesini öğrenebildim.
Sayfa 78 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Kaldırıma oturdum soluk soluğa; ağlamağa başladım. Yani öyle bağırarak değil, hafif gözyaşlarıyla. (Hiç bir işi gürültülü yapamazdım.)
Sayfa 77 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Düşünmek mi? Durmadan düşünmekten başka ne yapıyordum ki?
Sayfa 76 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.
Sayfa 73 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ölümü bekliyorum. Bu arada vaktimi boş geçirmemek için, okuyorum,
Sayfa 71 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Bir kenara ittiler beni; işimiz acele, seni bekleyemeyiz dediler. (Oysa yıllarca beklemişlerdi beni; acele ettikleri söylenemezdi.)
Sayfa 66 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hep kötü olaylar, can sıkıcı yaşantılar tekrarlanıyordu; güzellikler, bir kere görünüp kayboluyordu.
Sayfa 65 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
İnsanlığın ve insansızlığın yüz karasıydım. Kendime acımak istedim. Mutlak bir ümitsizliğe düşmek istedim. Belki tam düştükten sonra çıkmak kolay olurdu. Fakat, bütün bu düşündüklerimin, kelimelerden ibaret olduğunu biliyordum.
Sayfa 64 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ülkeme ve insanlarına kızmağa başladım: Kimsenin doğru dürüst okuduğu yoktu.
Sayfa 62 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Akşam serinliğinde çay içimi ısıttı: müzikle birlik oldular ve düşünceye dayanmayan bir hüzün verdiler bana.
Sayfa 56 - İletişim YayınlarıKitabı okudu