Vücutça hamdolsun iyiyim; fakat maneviyat ciheti berbat.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Ölüm nereden başlar.
Şair-i azam yakınlarına "İnsanlar galiba yavaş yavaş ayaklarından ölüyor" demiş.
Üstadım siz şanslıydınız
Günümüzde önce kalpler ölüyor. Hem de yaşarken...
Sayfa 488Kitabı okudu
O, taptaze, nadir karakterde, bir hayat acemisi...
Bense o hayatın nihayetinde idim.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Eğer parlak ilkbaharınızı benim asık suratlı kışımla birleştirmek fikri sizi fazla ürkütmezse tabii...
Sayfa 41Kitabı okuyor
Yıldızların çokluğundan güneşin yokluğu hissedilmez.
Sayfa 28Kitabı okuyor
"Akşam, yine akşam, yine akşam
bir sırma kemerdir suya baksam
akşam, yine akşam, yine akşam
göllerde bu dem bir kamış olsam"
"...şu ölüm ne rezalet! Ölecek olduktan sonra yaşamak ne için?"
"Ne sebepten olursa olsun, yıpranmak kusurdur"
Yerlerini kimsenin doldurmayacağı cinsten o insanların çoğu , zamanla ortadan kalkmıştır.
Siz göklerin fevkinden etrafa ışık saçan güneşler gibi, aydınlığınızın ayrı ayrı hangi köşelerde yansıdığını tahmin edemezsiniz..
O yüzden kendi fikirlerini kendine sakladı..
"gökler ardından etrafa nur saçan bir güneş"ti
"Zaman ve mekan dışı mitolojik bir varlık"
"Kökleri gökte olan Tuba ağacı"
Sayfa 152Kitabı okudu