Damla
@luthientinvviel
hissetmek ne renktir acaba?
11 Haziran
57 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Kendini bilmemek, yaşamaktır. Kendini yanlış tanımak, düşünmektir. Ama o aydınlanma anında olduğu gibi kendini birdenbire tanımak, insanın, içindeki ruhun bölünmez özünü, ruhun büyülü sözünü birdenbire kavramasıdır. Ne var ki, birden beliren bir ışık her şeyi yakar, kavurur. Bizi çıplak bırakır, kendi varlığımızdan bile soyundurur.
Sayfa 68
Ben de çok uzun süreden beri -doğduğumdan, bilinçlendiğimden beri- bir başkasıydım ve bugün bir köprünün tam ortasında, ırmağa eğilmiş olarak uyanıyorum, şimdiye kadar olmuş olduğum her şeyden daha sağlam biçimde var olduğumu biliyorum.
Sayfa 68
Ve kendimi, gerçek düşlerde dolu bir uykudan uyanmış bir adam ya da bir deprem sayesinde, yaşadığı hücrenin aşina karanlığından kurtulmuş biri gibi hissediyorum.
Sayfa 67
Okur Takip Önerileri
Gözümün önündeki perdenin kalktığı şu anda, ansızın yapayalnız kalmış, kendini her zaman vatandaşı saydığı yerde sürgün olarak bulmuş bir varlığım. En içten düşüncelerimde bile, ben, ben değilmişim.
Sayfa 67
Bir rol bile üstlenmişliğim yok: O rolü benim için başkaları oynamış. Oyuncu bile değilmişim: O oyuncunun hareketleriymişim yalnızca.
Sayfa 67
39 H.K
Ve şimdiye kadar yapmış, düşünmüş olduğum her şeyin bir tür aldatmaca ve çılgınlık olduğunu gördüm. Görmemeyi başardığım şeylerin karşısında dehşete kapıldım. Olmuş olduğum gayet açıkça görüyorum ki aslında olmadığım her şey beni yoldan çıkarmış.
Sayfa 66 - Can yayınları.
Derindir ölülerin uykusu, incedir tozdan yastıkları. Asla sesine kulak vermez, asla seslenişlerine uyanmaz. Ah, mezarda ne zaman sabah olacak, uyuyanlara seslenmek için: Uyanın!
Sayfa 113Kitabı okudu
Olgunlaşmadan hiçbir meyve toplanmamalı.
Sayfa 102Kitabı okudu
Hem hiçbir yerde mutlu değilim, hem her yerde mutluyum. Hiçbir şey arzulamıyor, hiçbir şey istemiyorum. Gidersem kendimi daha iyi hissedeceğim.
Sayfa 101 - İş bankası yayınlarıKitabı okudu
Bir köşeye atılmış bir şey, sokağa düşmüş bir bez parçası olan iğrenç varlığım hayatı görünce kılık değiştiriyor.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Soğuk yağmur birikintilerinin farkında olmadan sakınarak, buna karşılık hem şemsiyemi hem de ruhumun onurunu gene unutmuş olmanın utancını duyarak eve dönüyorum.
Sayfa 65Kitabı okuyor
Çaba harcamaya karşı duyduğum tiksinti giderek büyüyor, o kadar ki, her tür şiddetli çabanın karşısında elime ayağıma sahip olamaz oluyorum neredeyse ve savaş, enerjik ve üretici çalışma, başkalarına yardım etme vb., hepsi bence bir tür utanmazlık.
Sayfa 63Kitabı okuyor
Ve derin bir küçümseme, insanlık için çalışan, vatan için savaşan ve hayatlarını uygarlığın sürmesi için feda eden tüm insanlara karşı bir tiksinti, bir küçümseme...
Sayfa 63Kitabı okuyor
Hepimiz kendi dışımızdaki koşulların tutsağıyız.
Sayfa 61Kitabı okuyor
Sessiz bir gece, her şeyin en derinindeydi, tanrının mezarıydı.
Sayfa 60Kitabı okuyor