saat 17.27
ben, Yeniden Çarmıha Gerilen İsa misali
müridin Dergah'ta asude baharı araması gibi
seni ariyorum
buluyorum seni, Kedi'yle oynuyorsun
izliyor ve anlıyorum seni:
senelerce içimde kalan sözler
günyüzüne çıkmayı bekliyor Mor rengi seyrettikçe
Dalgalar, iki yakayı birleştiren köprü
ve dev kapı.
Ardında sen.
Yanı başında ben bekliyorken
dalgaların kendisini alıp götürmesini bekleyen sen,
kaldırsan başını baksan semaya
göreceksin Tanrı buyruğunu.
Anlayacaksın o zaman hangimizin
alması gerektiğini seni.
M.Y.
Oğuz Atay