Madame de Prie sezdirmeden karanlığın içinde acı acı gülümsedi.
Madame de Prie, içsel yalnızlığının hapsinde vahşi bir hayvan gibi çaresizce bir oraya bir buraya gidiyor, pencerelerin başında gelmeyen bir şeyi bekliyordu.
Madame de Prie içsel yalnızlığının mahpushanesinde yırtıcı bir hayvan gibi kendini çaresizce oradan oraya atıyor ve pencerelerden gelmeyen bir şeyi gözetliyordu.
Sayfa 10Kitabı okudu
Madame de Prie, öldüğü düşünülen ama yerin altında, tabutun içinde uyanan bir kadın gibi hissederek birkaç tane daha mektup yazdı. Ama benzer şekilde, canlı canlı gömüldüğü , bağırdığı, umutsuzlukla, sürgün edildiği, yalnızlık duvarlarını yumrukladığı bu yerde kimsenin onu duyamayacağının farkındaydı.
“Evde bir ölü var, farkında değil misiniz?”
Bir an şaşkınlık yaşandı.Çünkü ölüm sözcüğü bir sarhoşun yüreğine bile çekiç gibi inerdi.Herkes bir-birine sorular sormaya başladı.Ama Madame de Prie yüz ifadesini değiştirmeden buz gibi bir sesle,
“O benim,” dedi,
“bu kışı çıkaramayacağım!”
Sayfa 36Kitabı okudu
Madame de Prie'nin ölümü
Özlemini duyduğu şan, ölümüyle zorla elde etmek istediği ölümsüzlük adının yanından teğet geçmişti: Yazgısı, önemsiz olayların tozuyla dumanının altında kalmıştı. Çünkü insanlık tarihi davetsiz misafirleri sevmezdi.
Sayfa 48Kitabı okudu
Ezilmiş bir çiçekten yitip gitmiş baharının mis kokulu mucizesi nasıl anlaşılmazsa, Madame de Prie' nin tarih olmuş yazgısının tutkulu coşkusu da sezilmiyordu bu satırlardan
Madame de Prie içsel yalnızlığının mahpushanesinde yırtıcı bir hayvan gibi kendini çaresizce oradan oraya atıyor pencerelerden gelmeyen bir şeyi gözetliyordu.
Özlemini duyduğu şan, ölümüyle zorla elde etmek istediği ölümsüzlük, adının yanından teğet geçmişti: Yazgısı, önemsiz olayların tozuyla dumanının altında kalmıştı. Çünkü insanlık tarihi davetsiz misafirleri sevmezdi ;kahramanlarını kendi seçer, ne kadar usandırıcı bir çabaya görürlerse girsinler hakkı olmayanları acımasızca geri çevirirdi; talihin ilerlemekte olan arabasından bir kez düşen kişi, arabaya bir daha yetisemezdi. Madame de Prie'nin garip ölümünden, gerçek yaşamından ve sahtece tasarlanmış hilekârlığından geriye herhangi bir anı kitabındaki birkaç kuru satır kalmıştı yalnızca; ezilmiş bir çiçekten yitip gitmiş baharın mis kokulu mucizesi nasılsın anlaşılmazsa, Madame de Prie'nin tarih olmuş yargısının tutkulu coşkusu da sezilmiyordu bu satırlardan.
Sayfa 48Kitabı okudu
Madame de Prie içsel yalnızlığının maphushanesinde yırtıcı bir hayvan gibi kendini çaresizce oradan oraya atıyor ve pencerelerden gelmeyen bir şeyi gözetliyordu.
Sayfa 10Kitabı okudu
.... Madame de Prie unutuldu;...
Madame de Prie unutuldu; kendisi de olsa yabancı birinin yazgısını aynen öyle unuturdu.
Sayfa 48Kitabı okudu
Burada yapayalnız, can sıkıntısı için-de ve alçalmış olarak ıssız odalarda usulca gezinip duran kadın Madame de Prie değildi artık; kocamaya yüz tut-muş, mutsuz, çirkin bir yaratıktı; bir zamanlar bütün Fransa üzerinde ışıldamış olan ada daha fazla zarar vermemek için onu öldürmeliydi.
Sayfa 31Kitabı okudu
Kapı delikanlının arkasından çoktan kapanmış ve Madame de Prie hâlâ kıpırdamamıştı. Ölümüne kovalanmış bir hayvan gibi öylece yatıyor
Sayfa 25Kitabı okudu
Madame de Prie içinin derinlerden yaralandığını hissetti. Demek sürüldüğünü o da duymuştu. Uşak, çenesini tutamamıştı mutlaka. Kadın, delikanlının bunu öğrenmesi üzerine bitkinleştiğini hissetti ve korkusunu bir gülümsemenin ardına gizledi.
Sayfa 23Kitabı okudu