ama sen yoksun artık
gittiğin günden beri karardı dünyam
söz geçmeyen bir kalbim var artık
artık çamur yağıyor gökten ve ıslanıyorum
afrikadan gelen toz yakıyor ciğerlerimi
nefes alamıyorum
içimi yeşerten gülüşün yok artık
pesimisti dizginleyen saçların yok artık
yüzümü hatırlatan yüzün yok artık
gözlerin kalır mı onlar da gitti
ne sen kaldın ne de hayalin
ne dervişler kaldı ne masum çocuklar
kelebeğin ömrü kadar artık iyi günlerim
isyankar tavrım bu başımı yiyecek
dön artık
korkuyorum