Özel bir mektup paylaşmak istedim …
Ölümünün 10. yılında bir satranç aşığı sevgili Nurettin Reis hocamı kendi satırlarından tanımanızı istedim … Böyle insanlar hatırlanmaya değer …
Değerli Satrançseverler, Sevgili Dostlarım, Meslek Arkadaşlarım,
Ben satranca 1992 yılında , 42 yaşındayken başladım. Beni öyle sardı ki, zaman içinde şunu anladım: Şayet satrancı lise çağlarında
Kapitalist, sosyalist, komünist inan
İnsandan başkası yalandır yalan
Doğarken var mıydı gavur-müslüman?
Ayırt sende gavur-müslim-Kürt var değil mi?
Değil mi? Değil mi? Öyle değil mi?
Bilmem ne imiş bu Alevi-Sünni
Bana vız geliyor perili cinli
Madem ki kardeşiz gel gelme kinli
Yumuşağın sonunda sert var değil mi?
Değil mi? Değil mi? Böyle değil mi?
Mezhepsel kavgalar bundan değil mi?
Gereksiz Bir Yazı
Asıl anlatmak istediğim konudan bayağı sapmışım. Bu sapmanın sebebi de kendi özelime girmeye çok korkmam ama ufak da olsa rahatlamak istiyorsam yapmam gerek ayrıca bir hata yapmadığım sürece anonimim, bir sorun olmaz umarım. Her neyse…
Ben uzun zamandır aşk acısı çekiyorum, klasik Türk erkeği diyebilirsin. Öyledir belki de bilmiyorum ama bana
Madem günün birinde öleceğiz ve ne zaman göçüp gideceğimiz belli değil (Belki yarın, belki bu hafta veya bir başka gün) o halde hiç müzik listesi bırakmadan gitmek olmaz, geç kalınmışlığın telafisi yok çünkü ölüm gelirken bize sormayacağından hiç umulmadık bir anda yeryüzünden silinebiliriz, o yüzden ne olur ne olmaz diye sevdiğim şarkıların
BABAMIN ODASI...
-Ne işimiz var anne bu mahallede? Neden cevap vermiyorsun?Neden bu binada durdun?
-Hiçbir şey sorma,sadece gel.
(Anne kız bir binadan içeri girerler ve bir dairenin önünde dururlar, anne anahtarla dairenin kapısını açar ve içeri girerler)
-Anne bu evde kimin, neden anahtarı var sende?
-Satın aldım, bize ait artık bu ev.
-Seni anlamıyorum anne.
ŞAKA BİLE OLSA..
Bir gün iki çocukluk arkadaşından biri diğerine telefon eder ve eğer musaitsen geleyim, göreyim okuduğun şehri ve okuduğun üniversiteyi,der.Tabiki der diğeri, ne zaman istersen. Canına minnet bilmiştir, çünkü ne bu şehre nede okuduğu üniversiteye alışabilmiştir,canı çok sıkılıyordur orada. Telefon ettikten bir gün sonra kararlaştırılan saatte