“Evvelâ derdi kazanıp sonra gel dermân ara
Bahr-ı aşkı nûş edüben âbı yok ummân ara
Bu beşer nefsin elinden kurtaramazsın özün
Bir velînin gönlüne gir mekteb-i irfân ara
"Men aref" sırrına vâkıf olmak istersen eğer
"Külli şey'in hâlikun" de nefha-i Rahmân ara
Kîl ü kâl ile geçirme ömrünü ey müddeî
Nutk-ı Ahmed'den
Kitap: Umutlu Düşler İstasyonu Yazar : Merve Özcan
“KENDİME NOT: YALNIZ DEĞİLSİN BEN VARIM”
BEN EN ÇOK KENDİMİ YALNIZ BIRAKTIM
Mahzun bir merhamete gebeydi Üsküdar. Ellerini her tuttuğumda içimin,
Elinden tuttuğumda içimdeki çocuğun... En merhametli yanımdı...
Ki Salacak saklıydı hüznünde,
İçimden vapurlar kalkardı Galata’ya doğru...
Kıtalar arası ahenk aramanın adı mıydı ömür? Üsküdar
Helvayı kim yiyecek
Biri Kadiri, biri Nakşi, biri Bektaşi olmak üzere üç derviş seyahate çıkmışlar. Yolda giderken Kadiri ve Nakşi dervişler şeyhlerinin kerametlerini anlatıyorlar, Bektaşi de sükût ile onları dinliyormuş. Bir köye uğramışlar. Köyde bir eve misafir olmuşlar. Köylü onlara yemek getirmiş. Karınlarını doyurmuşlar, o sırada bir
Lâl oldum, bu nasıl tercümedir.
Diyorsun ki bana
Hem kal gurbette
Gelme buralara
Özle beni
Ama öyle böyle özlemek değil
Öyle böyle sevmek değil
Gece hasretin uykusuyla uykulardan uyan
Seviyorum deme kimseye
YE'SE KAPILMA..
Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak…
Alçak bir ölüm varsa, eminim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani, görsem de gözümle:
Îmânı olan kimse gebermez bu ölümle.
Ey dipdiri meyyit! “iki el bir baş içindir.”
Davransana… Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok… Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana… Sen böyle
oku...
İtalya
17 Mart 2020
Hepimiz için ibret dolu.
Neleri yanlış yaptılar, neleri eksik yaptılar, şu anda ne yapıyorlar?
Derslerle dolu.