Ne güzel zamanlardı... O günlerden dökülen satırları şimdi okuyabilmek... Şimdi o satırları yazan adama ne kadar ihtiyacım var ah bir bilsen... Nerelerdesin kim bilir. Hangi kilometreyi aşamadı, hangi şehirde tutuklu kaldı cesaretin... Çok özlüyor ve sana ulaşamıyorum. Sana ulaşacak bir yol yok önümde. İçimde küçücük bir umutla bana ulaşmanı bekliyorum. Belki sen de yeni bir hayat kurdun ve unuttun artık beni... Yıllardır buralarda da sessizdik. Sessizsin... Silindi beni sana ulaştıracak her şey...