"Rowan, şüphesiz sen hayatımda tanıdığım en kaygılı insansın. Bana neden senden daha çok paniğe kapıldığımı açıklayabilir misin?"
"Çünkü kaygı, tüm zamanını meydana gelebilecek korkunç durumları bekleyerek geçirmektir. Şu an yaşananlar aklımdan geçen kıyamet senaryolarından çok da farklı değil. Her gece bilim insanlarının hesaplamalarının yanlış olduğunu, güneşin yarın patlayacağını düşünerek uyuyorum. Yani bu o kadar kötü değil."
"Sadece kendi anılarınla baş başa kalabileceğin bir yer. Dikkat dağıtacak hiçbir şey olmadan kendi kendinle ve yaptıklarınla yaşamak zorunda olmak korkunç. Gerçek işkence budur işte, canım. Güven bana."