Tolstoy'un okuduğum ilk eseri oldu. Kitabın dili sade ve akıcıydı.Okurken insana kendi yaşamını sorgulattıran bir kitaptı. Öyküleri okurken acaba ben öyle miyim ya da burda bahsedildiği gibi doğru yaşıyor muyum gibi soruları insanın bizzat kendisine yönelten bir kitaptı.
Kitap kısa hikâyelerden oluşuyor.Bu hikâyeler bize çok önemli dersler veriyor. Kısaca bahsetmek gerekirse bizi yaşama bağlayan şeyin aslında sevgi olduğunu,işler kötüye gidiyorsa buna bir son vermemiz gerektiğini çünkü bir şeyler sarpa sardığında geri dönülmesinin çok daha zor olduğunu,kötülüğe kötülükle ile cevap verdiğinde aslında kendine de daha çok zarar verdiğini, açgözlülüğün çok fena bir huy olduğunu bazen bazı şeylerle yetinmemiz gerektiğini ve son olarak dünya malının dünyada kalacağının bilincinde olarak sevdiklerimize zaman ayırmamız gerektiğini öğreniyoruz.
Çok severek okuduğum bir kitap.Çıkarılması gereken çok fazla ders var.
Bir kaç kez daha mutlaka okuyacağım bir kitap olarak kütüphaneme ekledim.
