Çok kazanıyordu işini ince yapıyordu.
“İş biter, sigara yakılır. Bu durumda öldükten sonra da bir tane içmeliyim. Hayatı bitirdiğim için.”
Viv, onun için sadece bir addı. Yatağında kendini tatmin ederken bile Viv’in şaşosunu düşünmüyordu. Her şeyi gömmüştü. O kadar derine gömmüştü ki yeryüzünün diğer tarafından çıkmış olan anıları uzayda kaybolmuştu.
O kadar acıyla doluydu ki geçmişi yok olmuştu.
Eğer Kozan'ın mesleği bir pezevenklik olsaydı ilişkileri mükemmel derecede ilerlerdi.
Tezgahtarların zorluklarından biri tekrardır. İnsanın en zor dayanabildiği çalışma koşulu olan tekrar, sağlıklı bir aklın ani ölümüne neden olur. Aynı cümleleri aynı mimikler eşliğinde iki bin kez duymuş olan tezgahtar, artık ne dendiğini duymuyordur. Başka konular üzerinde yoğunlaşıyor, karşısındakinin banka hesabında ne kadar tramı olduğunu ya da yanındakinin vardik rengini tahmin etmeye çalışıyordur. Kimseyi duymayan tezgahtar, konuşmanın hangi bölümünde olduğunu karşısındakinin yüz ifadesinden anlar.
Dünya bir tezgahtır. Tezgahın hangi tarafında hayat olduğuysa ancak ölünce anlaşılır.
Kimin tezgâhtar olduğu tezgâhın sonunda belli olur.
Yalan söylüyordu. Adının ne anlama geldiğini bilmiyordu.
Kadınların rüyasına her açıdan girebilecek bir yakışıklılığa sahipti.