“Gerçek, bireysel insan, ne zaman soyut yurttaşı kendinde yeniden-soğurup, bireysel insan olarak, günlük yaşamında, özel işinde ve özel durumunda cinsil varlık olursa, ne zaman insan kendi-güçlerini toplumsal güçler olarak tanır ve örgütler ve böylece toplumsal gücü kendisinden politik güç biçiminde ayırmazsa, işte ancak o zaman insani özgürleşme tamamlanmış demektir.”
Pratik gereksinimin ve özel çıkarların tanrısı paradır.
Başkalarını özgürleştirebilmek için, önce kendimizi özgürleştirmeliyiz.
Bauer’in kendisi şöyle söylüyor: “Nasıl tencerelerin temizlenmesi bir dinsel edim sayıldığında evişi olarak görülemezse, politika da, dinden başka bir şey olmadığında, politika olmamalıdır.”
Sayfa 26
"Kendi başlarının çaresine bakabilirler, yazgılarını kendileri belirleyecekler, ama tarih kendisiyle alay ettirmez.”
Sayfa 45 - Yahudiler*
İnanç ayrıcalığı evrensel bir insan hakkıdır.
Özgürlük, herhangi birine zarar vermeyen her şeyi yapma ve uygulama hakkıdır. Her bir kimsenin diğerine zarar vermeksizin hareket etmesiyle oluşan sınır, iki tarla arasındaki sınırın bir çit yardımıyla belirlenişi gibi yasayla belirlidir.
Devlet, insan ile insanın özgürlüğü arasında aracıdır.
Bauer
"...birkaç ya da birçok kişi, ya da hatta büyük çoğunluk hâlâ dinsel yükümlülüklerini yerine getirmeleri gerektiğini düşünüyorsa, bu yerine getirme salt özel bir iş olarak kendilerine bırakılmalıdır.”
üç kere üst üste cumaya gitmeyince diskalifiye olunuyormuş - din, üzerinde parkur olan bir yol mu, üzerine sardığın koruyucu bir örtü mü, parmağında taşıdığın yüzük gibi bir şey mi
Hristiyan-Alman devletinde, “ekonominin konusunun dine ait olması gibi, din de “ekonominin konusu”dur. Hristiyan-Alman devletinde dinin egemenliği, egemenliğin dinidir.
Sayfa 26