Çile... İçsel bir savaş...Beynimde homurdanan başsız sonsuz bin tane tecrübe müsveddesi...Başladığım andan itibaren kalbimden akan o pis kapkara su...Ilık bir ürperti ile vicdanıma sokulan şuur.Sonra yüreğimde öylece durup beni allak bullak eden bu hadsizlik hissi. Benden bana benim adıma hesap soran bir korkaklık. Sonra asla sağlaması mümkün olmayan sonuçsuz bir iç muhasebe! Allah adına al. Allah adına ver. Allah adına başla.Allah adına işle! Allah için yaz, çiz, oku, haykır, sev, sevindir, ağla, gül! Şu nizâmın hayatımdaki bütün kötülükleri yok eden güzelliği.İşte bu çile.Bu, üstadın bizlere altın tepside sunduğu müthiş bir değere sahip olan çile!